GENEZA
Kubizm to kierunek w malarstwie i rzeźbie, który został zainicjowany we Francji ok. 1906 roku. Ojcami kubizmu, nowego kierunku w malarstwie, byli Hiszpan Pablo Picasso oraz Francuz Georges Braque, którzy ściśle ze sobą współpracowali.
Nazwę kubizm zaproponowali niezależnie od siebie Matisse i Vauxcelles w 1908 roku. Po raz pierwszy nazwę tę użyto w stosunku do geometrycznych płócien Braque`a wystawionych w galerii Kahnweilera. Nazwa wywodziła się od słowa ?cubes?, co oznacza kuby, sześciany, kostki sześcienne. Dopiero ?kubistycznych? zaczęto potem mianem określać obrazy Picassa.
Zapowiedzią malarstwa kubistycznego był obraz Pabla Picassa zatytułowany ?Panny z Avignonu?. Chodzi oczywiście o prostytutki z ulicy Avignon.
PODZIAŁ KUBIZMU
Dzieje kubizmu dzieli się na trzy okresy: prekubistyczny (geometryczny), analityczny i syntetyczny.
1. Prekubizm to nurt w sztuce, który charakteryzował się odejściem od naturalnej budowy ciała ludzkiego.
2. Kubizm analityczny trwał w latach 1907?1912. Jego cechy główne, pozwalające na łatwe odróżnienie od innych odmian kierunku, to monochromatyczna paleta, ograniczona do czerni, brązów, szarości. Pojawiające się na płótnach formy są sztywne, geometryczne. Obiekty wydają się być rozbite na pryzmatyczne fragmenty, złożone na powrót niezgodnie z ich wcześniejszą pozycją, ale widzeniem artysty. Dla odmiany kompozycję cechowała delikatność i zawiłość.
3. Kubizm syntetyczny był reakcją na prawie abstrakcyjne formy kubizmu analitycznego. Jednak dopiero teraz naśladowanie przedmiotu zastąpiono jego syntetycznym znakiem. Zamiast rozbijać przedmioty na drobne elementy, ukazywano je w sposób jak najbardziej zredukowany, bez szczegółów, oddając nie ich wygląd, lecz istotę. Sugerowano przedmioty uproszczonym znakiem, który miał tylko zasadnicze cechy przedmiotu rzeczywistego. Przedmioty i postacie zbudowane były z dużych, jednolitych, wyraźnie odznaczających się płaszczyzn, wypełnionych żywymi barwami. Charakterystyczne dla tej fazy są także kolaże.
CECHY KUBIZMU
Kubizm to kierunek, który polega na odrzuceniu reguł perspektywy i rozbijaniu bryły przedmiotu na luźne, zgeometryzowane elementy strukturalne, a w fazie końcowej dążył do stworzenia syntezy przedmiotu przez swobodne zestawienie elementów. Celem kubizmu było wyjście poza obserwację modelu, a ujęcie go w innej formie. Kubizm
powstał z obserwacji. Obserwowano zarówno naturę jaki i naturę rzeczy, człowieka w świecie i przedmioty w pracowni.
PRZEDSTAWICIELE
Głównymi przedstawicielami kubizmu byli:
1. W Polsce:
-Tadeusz Makowski
-Tytus Czyżewski
2. W Europie:
-Juan Gris
-Fernand Lger
-Francis Picabia
-Pablo Picasso
-George Brague
Zajrzyj tez na SYLWETKĘ P.PICASSA oraz intepretacje jego obrazu „Guanica”
