Zenek Wójcik
Mieszkał we Wrocławiu z ojcem, jego matka nie żyła. Zdecydował się na porzucenie domu, bowiem ojciec pił, nie żywił wobec syna żadnych cieplejszych uczuć, odrzucał go. Stało się to przyczyną tragedii chłopca, który zdobyła się na odwagę opuszczenia domu i samotnej wędrówki w poszukiwaniu wuja. Zenek zawsze był odważny, czego dowodził codziennym postępowaniem. Umiał też zdobyć się na czyn wręcz bohaterski, ratując dziecko. Odwadze towarzyszyła samodzielność i zaradność. Był chłopcem wysokim, sprawnym fizycznie, niezmiennie imponował rówieśnikom. Miał 16 lat.
Bohater ,,Tego Obcego? był skryty, zdecydowanie małomówny, nieufny wobec ludzi, nawet dla najbliższych przyjaciół bywał opryskliwy. Jednak stanowiło to tylko pewien rodzaj maski- nie chciał przed nikim odkrywać swojego nieszczęścia, jakby wstydził się tego, co zaszło między ojcem a nim. Po,, maską? ukrywał się chłopiec wrażliwy, zdolny do wyższych uczuć, tęskniący za rodzinnym szczęściem. Ktoś zawsze ambitny, pracowity, wręcz uparty.
Naturalnie, samotna wędrówek sprzyjała i rozwojowi cech negatywnych chłopca. Przyjmował on pozę dorosłego, twardego mężczyzny, rozumiał ją jednak opacznie. Z pewnością negatywne cechy Zenka rozwinęły się za sprawą jego ojca, braku miłości i rodzicielskiej opieki.
Ula Zalewska
To dziewczyna bardzo wrażliwa, zastanawiająca się nad każdym swoim czynem, słowem, skłonna do refleksji, przestrzegająca przyjętych form moralnych. Ula była zdolna do poświęceń dla przyjaciół.
Z całej załogi Ula była osobą pozornie najmniej praktyczną, zaradna, za to najbardziej refleksyjną, o najbogatszym życiu wewnętrznym. Jej psychikę (podobnie jak w przypadku Zenka), ukształtowało życie rodzinne, dziewczyna była pół sierotą, nie miała matki, latami wychowywała się również bez ojca. Do ostatniego miała stosunek zdecydowanie negatywny, nieufny. Dopiero w końcach powieści nastąpił przełom w stosunkach córki z doktorem. Ojcowska miłość, oparcie były Uli niezwykle potrzebne.
Pestka Ubyszówna
Przyjaciółka Uli ale bardzo od niej różna. Kochana przez rodziców starających się o nią dbać, właściwie ją wychowywać. Była dziewczyną nie przeciętnie, ładną, zgrabną, pewną siebie. Zaradna, niekiedy zachowywała się niczym chłopak, była ambitna, nie godziła się z porażkami. W Olszynach przebywała z matką, z którą nie często odnajdowała wspólny język, niemniej zawsze mgła liczyć na jej pomoc.
Marian Pietrzyk
Niezmiennie próbował być wzorem dla Julka, swego młodszego kuzyna. Był chłopakiem mądrym uczciwym, rozsądnym, poważnym, umiejącym przyznać się do błędów. Można było na nim polegać, traktować jak przyjaciela.
Julek Miler
Z dziecinną naiwnością podziwiał Zenka, którego uważał za godny naśladowania wzór. Jego dziecinne, emocjonalne pomysły często musiał temperować jego kuzyn Marian
