„Pan Tadeusz” został wydany w roku 1834 w Paryżu. Epopeja narodowa powstała w trudnym dla Mickiewicza okresie emigracji. Wyrosła ona z doświadczeń i obserwacji poczynionych przez wieszcza na obcej ziemi.
W utworze tym Adam Mickiewicz pragnie przybliżyć czytelnikowi swobodnie pojętą tradycję staropolską, pełną przywiązania do uroków i pożytków życia szlachcica- gospodarza.
Epopeja przedstawia harmonię domowego życia, w którym kultywowane są staropolskie tradycje. Wizja ojczyzny w Panu Tadeuszu ma charakter idylliczny. Jest to wizja kraju szczęśliwego i spokojnego. Takim miejscem traktowanym zarazem jako centrum polszczyzny w utworze jest zamożnym folwark szlachecki – Soplicowo.
Mickiewicz przedstawia tu zorganizowane życie społeczności soplicowskiej poddanej rygorom obyczaju, tradycji opartej na nich etykiecie. Gospodarzem folwarku jest Sędzia Soplica. To właśnie on stoi na straży porządku szlacheckiego i przechowuje stare obyczaje. Organizuje życie w Soplicowie tak aby tradycje były kultywowane i przestrzegane. Świadczy o tym m.in usadzanie gości do stołu czy powrót z lasu(„..bo Sędzia w domu dawne obyczaje chował i nigdy nie dozwalał by chybiono względu dla wieku, urodzenia,rozumu, urzędu”). Był on też wielkim patriotą, o czym świadczy choćby wystrój dworku.
Pan Tadeusz powstał 11 lat po emigracji Mickiewicza z ojczyzny. Mimo tak długiego okresu rozłąki wieszcz opisuje pejzaż kraju bardzo realistycznie. W utworze ukazuje jak piękne i ważne były dla niego lata spędzone na Litwie. Odtwarza obraz ojczyzny jaką pamięta z minionych lat dzieciństwa. Stara się pisać wyłącznie o rzeczach dobrych, aby leczyć dusze ludzi tęskniących za krajem tak jak on.
Przypomina też uciemiężonemu narodowi, że istnieje taki obraz polskości który daje dom, obyczaj i tradycję.
Odchodzący świat przedstawiony przez Mackiewicza jest wyidealizowany, jednak daje Polakom siłę, aby działać i wciąż pamiętać o ojczyźnie. Poeta stara się wrócić do ojczyzny po przez literaturę.
Mickiewicz przeobraził Soplicowo w baśniową krainę. Zmienił bieg wydarzeń historycznych. Celowo pominął klęskę Napoleona, aby uciec od tragicznej rzeczywistości.
