Werter to pierwowzór bohatera romantycznego: wrażliwy młodzieniec, cierpiący „ból istnienia”, liczy siędla niego miłość, która jest uczuciem jedynymi niepowtarzalnym.
Nie potrafi pogodzić się z zastaną rzeczywistością pogrąża się w świecie marzeń i konweriansom, które nie pozwalaja na spełnienie jego pragnień i marzeń. Jego wizja świata jest pesymistyczna, dotkliwie odczuwa bezsens istnienia, co w rezultacie doprowadza go do samabójczej śmierci.
Jest to bohater egotyczny, koncentruje się przede wszystkim na swoich uczuciach, przesadnie analizuje swoje stany psychiczne, podsyca smutek odpowiednimi lekturami. Jest on zakochany w swojej wizji miłości i wyobrażeniu o idealnej kobiecie.
Wszystkie cechy Wertera złożyły się na pojęcie werteryzmu-model pewnej postawy charakteryzującej się wybujałą, przesadną uczuciowością, postrzeganiem otaczającego świata przez pryzmat własnych marzeń i poezji niezgodą na pewne konwencje (zasady) obyczajowe i moralne przy jednoczesnym zdecydowaniu działania.
Werteryzm to także głębokiego poczucia bezsensu egzystencji(życia), które często prowadzi do samobójczej śmierci.
