Odyseusz był królem Itaki ? wyspy znajdującej się gdzieś nieopodal Italii. Ojciec Odysa zwał się Laertes, a jego żona – Penelopa. Bohater miał z nią syna Telemacha. Gdy Telemach przyszedł na świat, Odys wyruszył na wojnę trojańską. Po dziesięciu latach tego konfliktu zbrojnego armii Odyseusza udało się zająć Troję (dzięki podstępowi z koniem trojańskim, którego wymyślił Odys). Kolejne dziesięć lat bohater wracał do swojej Itaki.
Jan Parandowski w micie o powrocie Odyseusza do ojczyzny podał bardo niewiele informacji dotyczących wyglądu zewnętrznego tego bohatera. Właściwie wszystkie wiadomości dotyczące aparycji Odysa zawierają się w fragmencie: ?(?) syn Laertesa był wspaniałym mężczyzną. Wysokiego wzrostu, kark miał potężny, pierś szeroką, barki rozłożyste, lędźwie i nogi mocne. Czarne włosy opadały mu na ramiona w bujnych, wijących się kędziorach.? Odyseusz poruszał się zdecydowanym krokiem, a jego mowa była stanowcza. Cechy te ujawniają się, gdy Odys walczył na wojnie trojańskiej.
Król Itaki miał silny charakter. Cechowała go, m. in. konsekwentność-zawsze realizował swoje cele i trzymał się swoich zasad. Dzięki temu nigdy nie ulegał obcym wpływom. Z konsekwencji Odyseusza wzięły się także dwie inne cechy jego charakteru-wierność i wytrwałość. Bohater powracał do swej Itaki mimo wielu przeszkód jakie napotykał na swojej drodze (był wytrwały) , a także oparł się ?czarowi miłości? nimfy Kalipso i czarodziejki Kirke (pozostał wierny swojej żonie Penelopie). Ważną cechą charakteru Odysa była odwaga, gdyż w znacznym stopniu od niej zależały postawy i reakcje bohatera w różnych sytuacjach. O odwadze Odysa świadczy wiele jego czynów, m. in. udział w wojnie trojańskiej, wizyta w pieczarze Polifema, pobyt w Hadesie. Odyseusz był osobą bardzo inteligentną i pomysłową. Potrafił rozwiązywać ?beznadziejne? problemy i umiał wybrnąć z każdej sytuacji. Dzięki swej inteligencji i pomysłowości wymyślił podstęp z koniem trojańskim, znalazł sposób na ponowne przejęcie władzy na Itace i bezpieczne przepłynięcie koło wyspy syren, a także udało mu się uciec z niewoli u Polifema. Odyseusz, jako władca i dowódca armii był bardzo rozsądny, co w pewnym stopniu wynikało z jego inteligencji. Inna cecha Odysa, która po części miała źródło w jego inteligencji to zdecydowanie. Bohater potrafił błyskawicznie ocenić sytuację i kierując się rozumem wybrać najlepsze wyjście. Gdy ktoś uraził uczucia Odyseusza, podejmowane przez niego decyzje nie były zbyt rozważne, ponieważ poszukując najlepszego rozwiązania kierował się emocjami, a nie rozumem. Odyseusz kochał swoją ojczyznę i rodzinę-był patriotą. Kiedy trafił na Ogigiię, nimfa Kalipso spełniała wszystkie jego zachcianki. Mimo to tęsknił za żoną, synem, Itaką.Pragnął jak najszybciej wrócić swego kraju, gdyż w żadnym innym miejscu nie mógł i nie chciał zbudować domu. Odys nigdy nie przestawał być królem- cechowała go duma. Kiedy uciekł z pieczary Polifema zaczął się przechwalać : ?Słuchaj, cyklopie, jeśli ktokolwiek zapyta, kto cię oślepił, powiedz: ten, co zburzył Troję, syn Laertesa!? Król Itaki pragnął wieść spokojne życie rodzinne na Itace. Nie wiadomo jaki był jego główny cel życiowy. Najważniejszymi wartościami dla Odysa były ojczyzna i rodzina. Bohater mocno w nie wierzył. Przed wojną trojańską i po powrocie do Itaki Odyseusz posiadał bardzo pozytywny stosunek do życia. W trakcie wojny i podczas podróży powrotnej bohater zapewne miewał okresy duchowego załamania, jednak nigdy nie zatracił sensu życia i nie użalał się nad swoim losem. Z natury Odyseusz miał łagodne usposobienie. Jeżeli jednak coś go bardzo zdenerwowało wpadał w furię i tracił nad sobą kontrolę. Nikt nie był wtedy w stanie go odwieść od osiągnięcia obranego celu (ta cecha Odyseusza ujawniła się np. gdy ?z zimną krwią? zabił zalotników w swoim pałacu na Itace). Bohater bardzo gwałtownie reagował, jeżeli ktoś uraził jego uczucia-gdy dowiedział się, że Kirke zamieniła jego załogę w świnie, natychmiast poszedł stawić jej czoła. Król Itaki miał choleryczny temperament, gdyż jego reakcje uczuciowe były szybkie, silne i długotrwałe. Odyseusz posiadał postawę otwartą w relacjach z otoczeniem. Zawsze miał wspólną płaszczyznę porozumienia z osobą, z którą się komunikował ? rozumiał wszystkich i wszyscy rozumieli jego.
Żadna z postaci występujących w micie ?Tułaczka Odyseusza? nie wyraża bezpośredniej opinii o Odysie. Posejdon nienawidził Odyseusza za to, że zniszczył jego ukochane miasto ? Troję. Jego syn Polifem także był wrogo nastawiony do Odysa, gdyż ten okaleczył go. Cyklop rzucił klątwę na Odysa modląc się do swego ojca słowami: ?(?) spraw, aby Odys grodoburca nie wrócił do domu. A jeśli mu przeznaczone wrócić do ziemi ojczystej, niechaj późno przybędzie i w nędzy, straciwszy wszystkich towarzyszy, na cudzym okręcie, a w domu niech go spotka niedola.? Nimfa Kalipso i czarownica Kirke zakochały się w Odyseuszu. Oczarowała ich postać bohatera. Ich miłość nie była jednak szczera, gdyż w rzeczywistości chciały zrobić z króla Itaki swoją ?maskotkę?. Książęta Feaccy uznali Odyseusza za herosa. Ofiarowali mu dary bogatsze od zdobyczy Trojańskiej i pomoc w dotarciu do Itaki. Inteligencja Odysa wzbudzała entuzjazm u Ateny. Bogini pomagała mu dobrnąć do Itaki. Udzielała mu cennych porad, a także ?usuwała? niektóre przeszkody z jegodrogi, np. wyzwoliła go z miłosnej niewoli u Kalipso.
Odyseusz, tak jak każdy człowiek, posiadał zarówno wady jak i zalety. Uważam, iż dużą zaletą bohatera była umiejętność szybkiego podejmowania rozsądnych decyzji.
Król Itaki był też doskonałym mówcą i zręcznym dyplomatą, co także zasługuje na pochwałę.
Odys mądrze zarządzał swoją armią, co zapewne w pewnym stopniu przyczyniło się do zwyciężenia Trojan. Konsekwencja Odyseusza wzbudza podziw. Król Itaki wracał do swej ojczyzny mimo, że ciążyła na nim klątwa i prawie wszyscy bogowie wrogo się do niego ustosunkowali. Według mnie największą zaletą Odyseusza była umiejętność praktycznego wykorzystania przez niego olbrzymiego potencjału swojej inteligencji. Dzięki zdolności tej bohater obmyślił podstęp z koniem trojańskim, który przyczynił się do zajęcia Troi.
Król Itaki wpadał w furię, gdy ktoś uraził jego uczucia. Działania, które wtedy podejmował czasem wykraczały poza wszelkie granice moralności (zabicie zalotników). Była to jego największa wada. Poza tym Odys zbyt pysznił się w niektórych sytuacjach, przez co wpadał w tarapaty.
Postać Odyseusza wzbudził we mnie podziw. Zespół niektórych jego cech wewnętrznych utworzył obraz idealnego obywatela, męża i ojca.
