Paweł Obarecki postanowił poświęcić marzenia dla życia. Stanisława Bozowska postanowiła poświęcić życie dla marzeń. Która z postaw jest mi bliższa i dlaczego? Sądzę że postawa Stasi jest mi bliższa, ponieważ przyświecał jej szczytny cel, cechowały ją upór i wytrwałość, jednak metody, które stosowała nie przyniosły zamierzonych efektów. Podoba mi się jej działalność, ale wiem, że ciężko było by mi w niej wytrwać. Tytułowa bohaterka, pozostała wierna do końca swoim przekonaniom i ideom, mimo iż nie miała lekko, cierpiała głód jej starania nie były doceniane przez miejscowych ludzi, ale nie poddała się. Faktem jest to, iż Stasia, była doskonałym przykładem heroicznej walki, osoby, która ceni życie i dobro innych ludzi bardziej niż swoje. Bozowska nie wydawała się być osobą silną fizycznie, jednak to siła jej charakteru, rezygnacja z własnych marzeń i oddanie się innym, uczyniło ją „Siłaczką”.
Tych słów nie mógłbym odnieść do Pawła. Gdy przybył do Obrzydłówka, by pomagać ubogim i potrzebującym był pełen zapału i odznaczał się ogromnym poświęceniem wobec mieszkańców tej małej miejscowości. Po kilku latach działalności w Obrzydłówku, Obarecki poczuł się znudzony życiem i samotny. Oprócz tego praca Pawła nie przynosiła efektów, ludzie nie stosowali się do wpajanego im przez młodego lekarza zdrowego i higienicznego trybu życia. Pawła cechował głównie, słomiany zapał, a także brak przyjaciół czy podstawowych środków do życia to kolejne jego życiowe niepowodzenia. Odczuwał on wyrzuty sumienia, miał poczucie, że jego życie nie ułożyło się tak, jak to zaplanował, lecz nie robił jednak nic, aby powrócić do swych młodzieńczych ideałów.
Reasumując, w życiu nie ważne jest to, co mówią o nas inni, lecz najważniejsze jest to, co jest w nas samych.
