1.Hiob wzorem do naśladowania?Zdecydowanie tak.
Historia Hioba jest przypowieścią o niezawinionym cierpieniu. Hiob był ?mężem sprawiedliwym?, wypełniającym wszystkie nakazy Boga, miłującym Go. Został jednak skazany przez Pana na cierpienia i wystawiony na próbę. Bóg za namową szatana, pozbawił go majątku, jego dzieci zostały zabite a on sam zachorował na trąd. W wyniku rozpaczy Hiob zdarł z siebie szaty, ogolił głowę, oddał pokłon Bogu i powiedział: ?Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i Zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie Błogosławione.? Oznaczało to wielką wiarę Hioba, oddanie Bogu. Nawet ponowne upokorzenie i namowy żony oraz przyjaciół, (zarzucali mu grzech i pychę, nakazywali mu, aby przyznał się do winy i spełnił pokutę) nie odwróciły go od Boga. Więc czego uczy ludzi współczesnych ta jedna z najbardziej uniwersalnych ksiąg Starego Testamentu? Ludzie współcześni stawiają sobie te same pytania, co Hiob: dlaczego cierpimy niewinnie? Dlaczego spadają na nas nieszczęścia i choroby, choć jesteśmy bogobojni? Czy warto być niewinnym, bezgrzesznym tak, jak Hiob? Przecież był bez grzechu a Bóg zesłał na niego trąd, pozbawił go rodziny, honoru.
Księga Hioba uczy nas prawdziwej wiary, abyśmy wierzyli w Boga bez względu na okoliczności, które towarzyszą nam w życiu. Uczy nas również stosunku do cierpienia. Hiob przyjął je z rąk Boga podobnie jak dobro. Powinniśmy więc postępować, tak, aby nie zatracić wiary. Nie powinniśmy wątpić w dobroć Boga. Musimy przyjmować od Niego tak samo dobro jak i zło i podobnie jak biblijny bohater mieć nadzieję.
Dla współczesnego człowieka postępowanie Hioba jest trudne do zrozumienia i zaakceptowania. Hiob oddał się w pełni Bogu i zostało mu to wynagrodzone. Uświadamia sobie, że cierpienie niekoniecznie jest czymś złym, może służyć rzeczom pięknym i bezcennym. Takie rozumowanie cierpienia jest bardzo przydatne człowiekowi w naszych czasach. Świat współczesny jest dla nas ludzi bardzo okrutny i bezwzględny, dlatego też postawa Hioba powinna być dla nas wzorem do naśladowania.
2.Prometeusz wzorem dla współczesnych ludzi?Oczywiście!
Mit o Prometeuszu opowiada o stworzeniu człowieka. Jeden z tytanów, Prometeusz, stworzył człowieka z gliny pomieszanej ze łzami oraz z ognia niebieskiego. Tak powstał człowiek, dla którego Prometeusz wykradł bogom ogień. Nauczył mizernego człowieka posługiwać się ogniem oraz rzemiosła i sztuki. Postępowanie tytana nie podobało się Zeusowi, więc bogowie stworzyli piękną kobietę o imieniu Pandora. Niewiasta otrzymała beczkę i została zesłana na ziemię. Prometeusz wyczuł podstęp i nie przygarnął kobiety. Uczynił to jednak brat Prometeusza. Poślubił on kobietę i razem z nią otworzył beczkę, z której wydostały się nieszczęścia. Zezłoszczony tym czynemPrometeusz zabił wołu. Podzielił go na dwie część – mięso pokryte skórą i kości pokryte tłuszczem. Zeus nie wyczuł podstępu i wybrał kości, które od tej pory składano bogom w ofierze. Na znak zemsty Prometeusza przykuto do skał Kaukazu, gdzie codziennie orzeł wyjada tytanowi ciągle odrastającą wątrobę.
Współczesne życie jest bardzo bezwzględne i czasami okrutne a mit o Prometeusz może nas nauczyć miłości do ludzi,sprytu i przebiegłości.Zdecydowanie Prometeusz jest wzorem do naśladowania przez współczesnych ludzi.
3.Średniowieczny Aleksy jako przykład dla współczesnej ludzkości?TAK.
Historia św.Aleksego, przedstawia losy młodego człowieka,który był synem króla Eufamijana i w czas nocy poślubnej ze swoją „świeżo upieczoną” żoną-Famijaną,poczczuł że to właśnie teraz wzywa go Bóg.Tak więc św.Aleksy opuszcza swój rodzinny dom oraz żonę jeszcze przed skonsumowaniem małżeństwa.Z tego powodu w calej rodzinie nastał smutek i wszyscy uważali,że ich najdroższy syn jak i małżonek nie żyje.Ten młody mężczyzna pochodzący z królewskiej,tym samym zamożnej rodziny zostawia to wszystko dla służby Bogu.Zaczyna nowe życie,skromniejsze,biedniejsze.Cały dobytek oddał ludziom ubogim i sam przyjął taką postać.Był uważany za zwykłego żebraka.Pewnego dnia gdy leżał na zimnym dworze,z kościelnego obrazu zstąpiła Matka Boska i za sprawą klucznika otworzyła mu drzwi świątyni.Gdy czyn ten powtarzał się,klucznik przejęty tym co się dzieje,opowiedział tę historię ludziom w mieście.Jego pobożność wzbudziła wielkie zainteresowanie wśród ludzi i Aleksy aby uniknąć wiekszego rozgłosu opuścił miasto.Po długiej tułaczce,wrócił do ojczyzny.Nie został rozpoznany przez swoją byłą służbę jak i przez całą rodzinę.Mieszkał przez 16 lat pod schodami w komórce.Był prawdziwym ascezą,czego dowodzi jego umartwianie się i znoszenie wszelkich przykrości przez taki długi czas.Pewnego dnia poczuł,że nadchodzi kres jego życia i w liście spisał wszystko co działo się podczas jego nieobecności.Zaraz po jego śmierci zdarzył się cud-dzwony zaczęły same bić.Ludzie byli zdziwieni i licznie przybywali do jego zwłok,wraz z kapłanami,biskupami,nawet cesarz chciał zobaczyć go na własne oczy.Kolejnym cudem był fakt,że ludzie przychodzący do ciała zmarłego zaraz zostawali uzdrowieni.Aleksy trzymał w dłoni list,którego nikt nie był w stanie wyciągnąć z jego rąk,mogła to zrobić jedynie jego żona.Po przeczytaniu całej historii z listu,wszyscy dowiedzieli sie kim był ten człowiek.Był przecież tym ukochanym,zaginionym synem króla Eufamijana.Święty Aleksy jest przykładem człowieka,który w pełni oddał swe życie w ręce Boga,zył dokładnie tak jak on sobie tego życzył.Jego droga do świętości była długa i „kręta”,ale wszystko znosił tak jak na ascetę przystało.Zdecydowanie jest przykładem do naśladowanie dla współczesnego obywatela.
