Ojciec Goriot
– w młodości robotnik w handlu mąką
– straciwszy ukochaną żonę po siedmiu latach małżeństwa, skupia uwagę na swych córkach – ubóstwiał je, wychowywał jak księżniczki
– nadal zajmuje się handlem mąką, jest to całe jego życie, ale córki i zięciów bardzo to razi, więc znosząc przez pięć lat ich nalegania, godzi się wycofać z handlu, ze znacznym kapitałem osiągniętym ze sprzedaży sklepu oraz ostatnich zysków
– zamieszkuje od 1813 w pensjonacie p. Vauquer, zajmuje przez dwa lata najlepszy pokój, a później przenosi się na drugie piętro, aby mniej płacić, a następnie na trzecie, a zaoszczędzone pieniądze oddaje córkom – nie jest przyjmowany przez córki ani goszczony, sam je rzadko odwiedza
– jego ślepa, namiętna, anormalna, nienaturalna wprost miłość do córek nie zostaje odwzajemniona
– poświęcił całe życie i majątek karierze córek, nawet gdy już żyje w skrajnej biedzie, jeszcze jest gotów zadowolić ich egoizm, ambicje i namiętności, tylko, że nie jest w stanie tego uczynić
– umiera w nędzy i w samotności i przed skonaniem na próżno oczekuje na przybycie córek, odrzucony przez nie w haniebny sposób
Rastignac
– 21 – letni student prawa, syn zubożałej rodziny szlacheckiej z południowej Francji, przybyły z prowincji do Paryża na studia, rodzina może mu zapewnić jedynie skromne utrzymanie, dlatego mieszka w pensjonacie p. Vauquer, posiada tylko zdolności
– wychowany na prowincji jest uczciwy, ambitny, prostolinijny i pełen młodzieńczych ideałów; pracą i wysiłkiem intelektualnym pragnie w przyszłości zdobyć pozycję, majątek i pomóc swoim dzieciom i rodzeństwu, kontakt z paryskim światem zmienia go, zaczyna myśleć o świecie dobrobytu
– otrzymuje od pani Beaus’ent pierwsze lekcje – jaką powinien kroczyć drogą, by osiągnąć sukces
– Vautrin uczy go bezwzględności, chytrości i posługiwania się podstępem
– jest wrażliwy, martwi się tym, że wykorzystuje dobroć matki i rodzeństwa, dlatego płacze, gdy dowiaduje się, że matka sprzedawała rodzinne klejnoty, aby zdobyć dla niego pieniądze, żal mu również ojca Goriot
– poznaje stopniowo prawidła rządzące ludźmi; uświadamia sobie nierealność i śmieszność swoich ideałów, uczy się operować fałszem, zawierać odpowiednie znajomości i wykorzystywać możliwościflirtu
– zaczyna robić karierę dzięki protekcji kobiet z wyższych sfer
– działa, nie przekraczając prawa, ale płynnie włączając się w bezprawie paryskiego środowiska, dopasowuje się do zepsutego świata Paryża i praw nim rządzących
– zaczyna iść przez życie sprytnie, zręcznie i pewnym krokiem, przystosowując się do zrobienia kariery – zdobycia stanowiska, majątku, pozycji jako wybitnej osobistości w świecie polityki
– z poświęceniem pielęgnuje nieszczęśliwego ojca Goriot
Vautrin
– 40 – letni, wesoły, dowcipny, bystry, inteligentny, opanowany, miły, nawet uczynny, niezwykły, każdemu służy radą i pomocą, pewny siebie o stanowczym spojrzeniu, ma dziwną siłę wzroku, niewrażliwy na kobiety, postać skomplikowana, silny, myśli logicznie, bardzo zdolny, zmarnowany
– jego właściwe nazwisko to Jakub Colin, ukrywa się pod nazwiskiem Vautrin – czyli Ołży – Śmierć (nosi czarną perukę)
– przestępca, kryminalista zbiegły z galer, skazany i ścigany przez prawo, szef przestępczego podziemia Paryża, uosobienie zbrodni, która jest jego żywiołem
– okrutny, cyniczne wcielenie zła, demon piekła paryskiego, reprezentuje występek brutalny jawny, bez maski obłudy, gra w otwarte karty, jest człowiekiem poza społeczeństwem i poza prawem
– czuje nienawiść do całego świata, jest zbuntowany przeciwko niemu, pełen pogardy i pragnie go zniszczyć swoim postępowaniem
– prowadzi tajemniczy tryb życia
– powodzenie w świecie zapewniają mu spryt, przebiegłość i brak skrupułów
– wierzy, że pieniądz jest wszystkim
– pada ofiarą donosu
