Celem moich rozważań jest ukazanie okresu wojny jako obraz tragedii narodu polskiego. Często wyobrażałam sobie, jaką mękę przechodzili ludzie żyjący w tych latach. Po oglądnięciu filmu oraz przeczytaniu pamiętników , wierszy przedstawiających okres wojny, zdałam sobie sprawę, że życie w okupowanej Polsce było bardziej okrutne, niż myślałam.
W pełni zgadzam się z tezą, sformułowaną w temacie. A oto kilka argumentów, potwierdzających jej słuszność.
Pierwszym przykładem niech będzie historia Michasia, tytułowego „Ikara”, autorstwa Jarosława Iwaszkiewicza. Opowiadanie przedstawia okrucieństwo tamtego okresu. Młody chłopiec zostaje aresztowany przez gestapo z powodu własnej nieostrożności. Chodzenie po ulicach podczas godziny policyjnej było całkowicie zabronione. Groziło wywiezieniem do obozu koncentracyjnego, a nawet śmiercią.
Drugim argumentem może być interpretacja wiersza Krzysztofa Kamila Baczyńskiego pt. „Lasem”. Bardzo dobrze uwidocznia sytuację człowieka przerażonego, cierpiącego, niepewnego jutra. Podmiot liryczny w wierszu nie widzi wyjścia z krytycznej sytuacji, jego myślenie zostało zdominowane okrucieństwem wojny, pozostało mu jedynie marzenie o wolności.
Następnym przykładem są fragmenty z pamiętnika Mirona Białoszewskiego. Autor ukazuje w nich opis poszczególnych dni przeżytych w powstaniu warszawskim. Codziennością dnia są krążące nad miastem niemieckie samoloty zrzucające bomby. Ludzie szukają schronienia w piwnicach walących się budynków. W niszczonym przez hitlerowców mieście brakuje wody, żywności, leków. Powstańcy mieszkają często w prymitywnych warunkach, bez łóżek i pościeli. W walce z wrogiem są solidarni, pokazane bohaterstwo jest godne podziwu.
Z kolei książka pt. „Kamienie na szaniec” napisana przez Aleksandra Kamińskiego jest przykładem bohaterskiej walki młodych ludzi z niemieckim okupantem. Ówczesna młodzież była bardzo odważna, cechował ją ogromny patriotyzm, umiłowanie ojczyzny, poszanowanie godności innych ludzi, oddanie życia za wolność. O ich bohaterstwie świadczą liczne, wykonane akcje m.in. zdejmowanie i niszczenie flag hitlerowskich, drukowanie i rozpowszechnianie ulotek, zdjęcie płyty z pomnika Kopernika. Uważam, że wielką tragedią było umieranie w tak młodym wieku, poświęcając się za ojczyznę. Jednak ich ofiara nie poszła na marne, gdyż żyjemy w wolnym kraju.
Trzeba również wziąć pod uwagę film w reżyserii Andrzeja Wajdy pt. „Katyń”. Film pokazał rzeczywistość panującą w obozie jenieckim, głód, rozpacz, pragnienie przeżycia. Ten wstrząsający dokument ludobójstwa pozostawia trwały ślad na widzu. Naród polski, a szczególnie rodziny pomordowanych żołnierzy przez NKWD, do dziś nie mogą zapomnieć tej strasznej zbrodni.
Wszystko to prowadzi do wniosku, że literatura okresu wojny i okupacji odzwierciedla całą prawdę o Polakach, ich cierpieniach, walce z wrogiem i masowych zagładach. Sądzę, że literatura okresu wojennego w realistyczny sposób przedstawia wydarzenia, jakie miały miejsce w okupowanym kraju. Wielu autorów poruszało problemy, mówiące o okrucieństwie i bestialstwie Niemców w czasie IIwojny światowej. Mam nadzieję, że wszyscy młodzi Polacy zapoznają się z tak dobrą literaturą.
