Peter Paul Rubens, wielki artysta epoki baroku, malarz flamandzki, w opisywanym obrazie odwołał się do wydarzenia mitycznego. Obraz ten powstał w 1639r. Został namalowany farbą olejną na płótnie.
Dzieło przedstawia spór Ateny, Hery i Afrodyty – która z nich jest najpiękniejsza. Na pierwszym planie ukazane są trzy boginie, Parys i Hermes.
Tytułowy bohater ukazany jest po prawej stronie obrazu, siedzi na dużym kamieniu. W wyciągniętej przed siebie ręce trzyma złote jabłko, które ma zamiar wręczyć Afrodycie. Pod jego nogami leży czarno-biały pies. Na twarzy Parysa widać ulgę po dokonaniu tak trudnego wyboru.
Za drzewem stoi posłaniec bogów – Hermes. Czerwona szata okrywając jego ramiona jest rozwiana. Na głowie nosi skrzydlaty hełm.
Afrodyta stoi po środku (po między Ateną a Herą). Na jej twarzy widać zaskoczenie spowodowane wyborem Parysa. We włosy ma wplątaną różę – jej nieodłączny atrybut.
Po lewej stronie stoi Atena, która najbardziej ukazuje swoje wdzięki. Za nogami bogini wojny widać zbroję.
Najbliżej Parysa stoi Hera. Przy jej nogach łatwo można dostrzec pawia.
Na dziele przeważają barwy ciemne, lecz sylwetki trzech piękności są rozjaśnione, dzięki czemu skupiamy na nich uwagę.
Uważam,iż Peter Paul Rubens nie przedstawił przekonująco konfliktu między boginiami. Obraz wydaje mi się wrażliwy, o czym mówią wyrazy twarzy i gesty trzech bogiń.
