Powieść inicjacyjna to taki rodzaj powiesci w ktorej przekazany jest proces dojrzewania bohatera jego stopniowe wkraczanie w dorosłosc, pierwsze kontakty ze smiercia , rozczarowania, młodziencze fascynacje. Cezary Baryka to bohater dynamiczny który stopniowo przechodzi od dzieciecej naiwnosci do swiadomej dorosłosci. W tomie I pokazany został czas młodzienczego buntu bohater który wyzowliwszy się z pod kuroteri ojca buntuje sie przeciwko matce i zasadom. Zachłystuje sie wolnoscia jest nieposłuszny wobec nauczycieli zostaje wyrzucony ze szkoly, łoczy sie po miescie przezywa pierwsze fascynacje rewolucja, lekcewarzy coraz bardziej chorobe matki. jednoczesnie stopniowo dojrzewa do czego przyzwyczajaja go informacje o domniemanej smierci Ojca a takze starzenie sie matki a pozniej jej smierc. Bohater uswiadamia tez sobie bezsens rewolucji w ktora wierzył i przezywa pierwsze rozaczrowania. W kolejnych tomach poznajemy miłosne preypetie bohatera ktory po przerwaniu nauki walczy w wojnie polsko-bolszewickiej udaje sie do posiadłosci swojego przyjaciela poznaje tam zycie polskie i wikła sie w trojkat miłosny. Staje sie on posrednia przyczyna zakochania w nim kobiety sam tez zostaje odrzucony z powodów majątkowych. Wraca Do warszawy by kontynuowac nauke i obserwuje to co sie dzieje w jego ojczyznie. Szuka sposobów rozwija swoje zainteresowania polityczne. Prowadzi stopniowo swoje poglądy polityczne.
