Utwór ten można rozpatrywać w sposób dwojaki:
1.Wiersz Anny Kamieńskiej ?Powrót Hioba? opowiada nam o nowym życiu nieszczęśnika, które zostało ofiarowane mu przez Boga po wszelkich próbach wiary. Podmiot liryczny mówi nam, że dla Hioba lepiej byłoby umrzeć z innymi cierpiącymi, a po śmierci wciąż winien mieć żal do Boga za wszystkie wyrządzone mu krzywdy Jednak Hiob ocalał i żyje teraz z nową żoną, dorastającymi dziećmi, hodując nowe zwierzęta. Lecz zarazem nie potrafi on już tak bardzo cieszyć się czasem spędzanym z przyjaciółmi i rodziną. Obawia się, że zdradza swoje dawne życie i szczęście, Żyje w strachu przed nawiedzającymi go umarłymi, którzy zazdroszczą mu ofiarowanego przez Boga szczęśliwego życia. Hiob czuje się niepotrzebny w nowym świecie. Mimo że musiał znieść tak wielki ból, tak i teraz cierpi z powodu szczęścia. Jednakże bez względu na to, co dostawał wciąż ufa mu i pokłada w nim wiarę.
2.Biorąc pod uwagę lata, w których żyła autorka wiersza (1920-1986), bez przeszkód można doszukać się tu odniesień do cierpień ludzi w czasie i po II Wojnie Światowej. Tytułowy powrót Hioba może być symbolem powrotu do normalnego życia ludzi ocalałych w obozach koncentracyjnych. ?Nie rzucił się pod pociąg nie zdechł za drutami dźwignął się ze wszystkiego?. Słowa te świadczą o silnej wierze tych, którzy przetrwali. Wiara ta pomogła im przetrwać całe zło wojny. Jednak teraz po opuszczenia obozów czują się źle w nowym świecie. Pomimo iż maja szczęśliwe rodziny, sami nie umieją już żyć szczęśliwie. Cierpienie ?za drutami? odcisnęło piętno na ich duszy. Co prawa obmyli się już z ?krwi potu wrzodów? lecz dręczą ich wyrzuty sumienia. Inni zginęli.
Wiersz Anny Kamieńskiej porusza istotny temat, dotyczący nieskończenie wielkiej wiary, która może czynić cuda. Nawet jeśli coś zostanie nam odebrane, a w zamian za to otrzymamy ból i łzy, nie warto tracić wiary. Dzięki nie możemy zyskać jeszcze więcej.
