Miłość i przyjaźń to podobne uczucia, aczkolwiek nie takie same.
Miłość jest pięknym uczuciem, które, jeśli jest prawdziwe, nigdy nie przeminie.
Przyjaźń to więź między ludźmi, którzy sobie bezgranicznie ufają i którzy mogą na siebie liczyć w każdej sytuacji, o każdej porze dnia i nocy.
Moim zdaniem te uczucia są do siebie zbliżone, ale z pewnością nie takie same.
Postaram się przedstawić podobieństwo i różnice tych dwóch uczuć.
Pierwszy argumentem, który poprze moją tezę jest to, że oba uczucia, aby trwać muszą być szczere i prawdziwe. Ja osobiście nie potrafię zrozumieć miłości bądź przyjaźni „na pokaz”. Różni je to, że przyjaźń, prawdziwa przyjaźń przetrwa każdą burzę, będzie trwać na dobre i na złe. Natomiast w miłości czasami górą są emocje, dlatego często, gdy napotka się jakieś niepowodzenie, związek się rozpada, bo ludzie nie są w stanie przetrwać próby.
Uważam, że podstawą obu tych uczuć jest zaufanie. W przyjaźni zaufanie objawia się tym, że powierzamy drugiemu człowiekowi swe tajemnice. A w miłości ufa się, że ukochana osoba nie zdradzi, że jest i będzie wierna. I to jest kolejna rzecz, która różni te uczucia.
Kochać to być odpowiedzialnym za to, co się stworzyło. Przyjaźnić się, to być odpowiedzialnym za to, co się oswoiło. W miłości tworzy się związek, za który ponosi się odpowiedzialność. Aby powstała przyjaźń, trzeba „oswoić drugą osobę pozwolić się poznać, zaufać sobie” Kiedyś, ktoś powiedział „Oto mój sekret. Jedynie sercem można wszystko jasno poznać. To co najważniejsze, skrywa się przed wzrokiem.” – z tymi słowami zgadzam się w stu procentach, bo w miłości nie chodzi o to, aby okazywać swe uczucia w bardzo widoczny sposób(choć to też ma znaczenie). „Miłość jest, jak wiatr, nie możesz jej zobaczyć, ale możesz ją poczuć.”
Czas, jaki poświęcamy drugiemu człowiekowi czyni go tak ważnym. Każdy ma swój sposób odczuwania i okazywania miłości. Mówi się, że potrzeba jednego dnia, by się zakochać, ale całego życia by zapomnieć. Moim zdaniem w przyjaźni jest całkiem inaczej. Potrzeba całego życia, by kogoś poznać, lecz jednego dnia, jednej chwili, by zapragnąć. „By zapragnąć przyjaźni nie potrzebujesz dużo czasu, lecz sama przyjaźń jest owocem który dojrzewa powoli.”
Podsumowując, chcę powiedzieć, że oba te uczucia są bardzo ważne i czynią człowieka szczęśliwym.
