Chcę poświęcić kilka zdań wielkiemu człowiekowi renesansu, który zapisał się w dziejach kultury jako wybitna jednostka. Był nim Leonardo da Vinci. Jego wkład do nauki był ogromny. Wyrósł ponad innych. Nie było dziedziny sztuki i pracy ludzkiej, w której by nie był geniuszem. Zajmował się wszystkim: malarstwem, fizyką, matematyką, mechaniką i wieloma innymi dziedzinami.
Ludzie tej epoki nie dorośli do jego pomysłów i rozwiązań. Leonardo da Vinci chciał im przypiąć skrzydła, aby wznosili się ponad przeciętność.Tylko nieliczni potrafili docenić jego wielki talent. Był nim np. mecenas sztuki papież Leon X, który cenił bardzo wysoko wkład Leonarda w kulturę europejską.
Da Vinci był nierozumiany przez ówczesnych ludzi, bo był prekursorem, niedoścignionym w swoim talencie. Był po prostu geniuszem. Smutny był fakt, że świat, w którym żył nie dorósł do jego zamierzeń, planów. Nie mogł więc ich wszystkich zrezlizować.
Na koniec chcę podkreślić, że Leonardo słusznie postąpił podejmując taki trud. Wiedział, że jego dzieła pozostaną, będą wieczne, ponadczasowe i docenione przez przyszłe pokolenia. Żyje on do dziś poprzez swoją wybitną twórczość.
