„Pan Tadeusz” jako epos:
* zwykli bohaterowie, konfrontacja świata starego i młodego, wyidealizowani bohaterowie,
* przemarsz wojsk napoleońskich przez Europę – wydarzenie historyczne,
* inwokacja,
* brak paralelizmów,
* formy wypowiedzi – opisy: zamku, polowania, uczty, opowiadania Gerwazego o Horeszce i Soplicy, o Domeyce i Doweyce,
* styl: podniosły, patetyczny, zmieszany z żartem, humorem i komizmem (kłótnia o psy, mrówki na
Telimenie),
* 13-zgłoskowiec z rymem prostym,
* porównania homeryckie,
* niektóre rzeczowniki pełnią funkcję przymiotników, np. Sędzia,
* drobiazgowość opisów (zastawa, przygotowywania i spożywania posiłków),
* opisy scen batalistycznych (w księdze „Bitwa”),
* naiwny, wszechwiedzący narrator, na końcu się ujawnia („Ja tam byłem, miód i wino piłem”),
* retardacja (celowe opóźnienie akcji),
* liczba ksiąg: 12.
