Czy Julia bohaterka utworu Wiliama Szekspira, Pt. ?Romeo I Julia? przechodzi przemianę wewnętrzną? Myślę, że większość osób odpowiedziałby na to pytanie twierdząco. Ponieważ przemiana wewnętrzna bohatera jest ważnym elementem określającym jego osobowość, dlatego chciałabym udowodnić to tym, którzy maja przeciwne zdanie.
Głównym argumentem potwierdzającym metamorfozę Julii jest miłość do Romeo. Na początku Julia była małą dziewczynką podporządkowaną rodzicom. Chociaż była jedynaczką nie zaznała u rodziców ciepła i miłości, jednak znalazła je u swojej niani, Marty. Swoje uczucia spychała na dalszy plan. Rodzice wybrali Juli przyszłego męża, bohaterka bez zastanowienia zgodziła się. Do czasu poznania Romeo nie zaznała prawdziwej miłości, nie była gotowa na ślub, dzieci i dorosłe życie.
Pod wpływem zauroczenia dziewczyna szybko dojrzała emocjonalnie i stała się małą zbuntowaną kobietką. Zauroczenie z upływem czasu zamieniało się wielką miłość. To wtedy bohaterka zdecydowała się podążać za głosem serca, a nie rozumu. Rodzice chcieli wydać córkę ze Parysa, co przeszkodziło jej w miłości do Romeo. Swoją sytuacje rozmyśla stojąc w samotności na balkonie. Pozwólcie, że przytoczę cytat ze słowami bohaterki. ? Romeo! Czemu ty jesteś Romeo? Zaprzyj się ojca i wyrzec imienia. Lub, jeśli nie chcesz, miłość mi przysięgnij. A ja wyrzeknę się krwi Capuletów. W Rozmowie zakochani wyznają sobie miłość. Julia zaczyna działać szybko i stanowczo. Bierze potajemny ślub z wybrankiem. Wobec kolejnych nieszczęść Julia okazuje się silniejsza od Romeo i stara się skutecznie walczyć z niepowodzeniami.
Uważam, że dzięki przemianie bohaterki miłość kwitła i przetrwała ciężką próbę. Zaprowadziła zakochanych do szczęścia, ponieważ połączyła ich na wieki w niebie.. Na pewno, gdyby Julia nie przeszła przemiany wewnętrznej nie odważyłaby się na taki krok. Według mnie jest godna naśladowania, ponieważ dla prawdziwej miłości warto żyć, a jeżeli miłość życia umiera to my razem z nią.
