Tadeusz Zawadzki – Zośka, Aleksy Dawidowski – Alek i Jan Bytnar – Rudy to autentyczni bohaterowie ,,Kamieni na szaniec” Aleksandra Kamińskiego. Przynależeli do ,,Buków”. Tuż przed wybuchem wojny ukończyli gimnazjum im. Stefana Batorego. Wychowali się w rodzinach, w których dbano o kształcenie. Doświadczenie życiowe zdobyli w szkole a także w harcerstwie. Tutaj właśnie nauczyli się patriotyzmu, dyscypliny i szacunku do życia. Każdy z nich umiał wykorzystać swoje zalety, by pomóc w akcjach Małego Sabotażu i w dyersji. Nie poddali się okupantowi. Za wszelką cenę chcieli z nim walczyć.
Zośka swój pseudonim zdobył dzieki urodzie. ,,Miał delikatna cerę, regularne rysy, niebieskie oczy, jasne włosy i dziewczęcy usmiech.” Okazał się świetnym kucharzem i doskonałym przywódcą. Wyrózniał go upór, męstwo i szczytność. Mógł pochwalic sie empatią, a także spokojem ducha.
Natomiast Alek był jego przeciwieństwem. ,,Wysoki dryblas, dosyć szczupły z płową czupryną górował nad rówieśnikami.” Cechowała go duża sprawność fizyczna i pomysłowość. Imponował swoją odwagą i opanowaniem, szczerością i otwartością.
Rudy swój przydomek zawdzięczał swoim rudym włosom. Nie różnił sie od typowego rudzielca – jego twarz obsypywały piegi. Był intelektualistą. Lubił sie uczyć i poszerzać swoje zainteresowania. Przypominał filozofa, jednak nie miał wygórowanych ambicji. Przyjaciele zapamietali go jako pomyslowegoi lojalnego przyjaciela.
Bohaterowie pomimo licznych róznic mieli ze soba wiele wspólnego. Łączyła ich przyjaźń, solidarność i patriotyzm.
Los wyznaczył tym chłopcom rolę kamieni rzucanych na szaniec. Zostali posmiertnie odznaczenie orderami za miłość do ojczyzny i gotowość poświęcenia sie dla niej.
Podziwiam tych chłopców za ich odwagę i chęć poświęcenia się za ukochaną ojczyznę. Chciałabym zachować tak niezłomną posatwę w obliczu niebezpieczeństwa. Myślę, że te postacie mogą być wzorem do naśladowania dla dzisiejszej młodzieży.
Za jakiekolwiek literówki czy powtórzenia z góry przepraszam 🙂
Dostałam za tę pracę 4+. Myślę, że się Wam przyda 🙂
