Achilles – szlachetny wojownik czy bezwzględny morderca.

Człowiekiem, od którego zależało powodzenie wyprawy na Troję, był Achilles, postać przyjmująca rozmaite oblicza zależnie od okoliczności. Pomimo że matką jego była boginka morska, a więc istota boska,Achilles nie panował nad swoimi uczuciami i jak zwykły śmiertelnik poddawał się emocjom. Rozważę, czy należy uznawać go za szlachetnego wojownika, czy bezwzględnego mordercę.

Achilles był postrachem Trojan. W czasie walki: bezlitosny, okrutny i nieczuly. Gdy w czasie bitwy rzucal sie na szeregi wroga oni uciekali w poplochu. W odwage Achillesa nie mozna watpic gdyz znany byl ze swej wybuchowosci. Kiedy ktos go rozgniewal stawal sie niepochamowany w gniewie. Jego okrucienstwo, zarozumialosc i pycha najbardziej ujawnily sie podczas walki z Hektorem.

Jenak czasami miewał chwile słabości – rozpacz po smierci przyjaciela, Patroklosa. Po jego stracie zachowywał się jak człowiek słaby, przypominający małe dziecko, lub słabą, załamaną kobietę. Tarzał się po ziemi, wyrywał włosy z głowy i łkając, posypywał się popiołem. Był bliski całkowitego załamania. Wielki zal i ból zamienił się w żądze zemsty na Hektorze. W nieszczęsciu jednakowo cierpią ludzie silni i słabi, wielcy i mali, mądrzy i głupi, biedni i bogaci. Cierpienie jest bowiem naturalnym odczuciem ludzkim.

Po walce i zbezczeszczeniu zwlok Hektora przyjechal do Achillesa Priam – król Troi i ojciec bohatera trojanskiego, aby wykupic od niego zwloki syna. Jednak łzy starca nie były w stanie wzruszyć Achillesa. Dopiero wspomnienie ojca oczekującego w niepewności powrotu syna wyzwoliło w nim eksplozję żalu. W jego sercu wciąż kołatało się uczucie nostalgii i jeszcze potężniejsze – tęsknota za rodzicem. Achilles bardzo się wzruszyl. Tutaj także mamy przykład jego „ludzkich” uczuć. Wszystko to spowodowało, że Grek postanowił oddać zwłoki Hektora i zadbał nawet o to, aby je umyto i ubrano w dostojne szaty. W ten sposób chciał zaoszczędzić Priamowi bólu wywołanego widokiem zmasakrowanego ciała syna.

Opisane powyżej przykłady dowodzą, że nawet tacy wspaniali wojownicy, do których z pewnością zaliczał się Achilles, skazani są na takie same odczucia, co ludzie słabi, nie odznaczający się większą odwagą czy siłą woli. Jest on postacią w pełni prawdziwą, nie ideałem, bo one są sztuczne – nie istnieją. Jego zachowanie oddaje całą prawdę o życiu – jest i okrutne i wspaniałe. Achilles to postać, która wymyka się jednoznacznym ocenom. Bohater grecki podlega cierpieniom i bólom. Bywa, że unosi się ogromnym gniewem lub płacze jak dziecko. Widać tutaj dokładnie, jak chwiejny jest nastrój i psychika ludzka.