Aleksandra Billewiczówna â jedna z głównych postaci Potopu Henryka Sienkiewicza. Epizodycznie pojawia się także w powieści Pan Wołodyjowski. Litwinka, należąca do szlachty laudańskiej i oddana jej pod opiekę po śmierci dziadka Herakliusza. Posiadała wieś Wodokty. Była młoda i âkruchaâ, lecz także odważna. Dziadek Oleńki w testamencie obiecał jej rękę chorążemu orszańskiemu Andrzejowi Kmicicowi, w przypadku gdyby go nie przyjęła, miała pójść do zakonu. Zakochała się w Kmicicu od pierwszego spotkania, jednak zachowanie jego kompanii, a także pozostanie żołnierza u boku Janusza Radziwiłła, zniechęciło ją do chorążego. Dopiero w 1658 roku, po odkupieniu win przez Kmicica, zgodziła się za niego wyjść. Wcześniej była adorowana nieskutecznie jeszcze przez Wołodyjowskiego i Bogusława Radziwiłła.
