Alkany

Alkany – substytucja [podstawianie] z halogenami [fluorowce]
H UV H
H-C-H + Cl-Cl  H-C-H + HCl / CH4 + Cl2  CH3Cl + HCl
H Cl chlorometan
Alkeny, alkiny – addycja [przyłączanie, dodawanie]
Br Br
H-C=C-H + Br2  H-C-C-H 1,1,2,2-tetrabromo-etan
Br Br Br Br
Addycja: •wodoru, •wody, •halogenowodoru, •halogenu
Alkeny, alkiny – Polimeryzacja [monomery  polimery]
H H H H kat. H H H H
C=C + C=C  H-C-C-C=C dimer etylenu
H H H H H H H
IZOMERIA
Strukturalna Przestrzenna
ŁAŃCUCHOWA: GEOMETRYCZNA:
CH3-CH2-CH2-CH3 CIS TRANS
n-butan
CH3-CH-CH3 • • • •
CH3 izobutan
POŁOŻENIOWA: H H Cl H
•Podstawnika C = C C = C
CH3-CH2-CH2-Cl Cl Cl H Cl
1-chloropropan cis1,2dichloroeten trans1,2dichloroeten
CH3-CH-CH3
Cl
2-chloropropan
•Wiązania
CH2=CH-CH2-CH3
1-buten
CH3-CH=CH-CH3
2-buten
Reguła Markovnikowa Atom wodoru przyłącza się do atomu węgla
bogatszego w wodór, a pozostałe atomy lub grupy atomów do atomu
węgla uboższego w wodór.
CH3-CH2-CH=CH2 + HCl  CH3-CH2-CH-CH3
Cl 2-chlorobutan
Nomenklatura: [Alifatyczne i ich halogenopochodne]
•Ustalić najdłuższy łańcuch węglowy danej cząsteczki, stanowiący
podstawę nazwy danego związku
•Ponumerować atomy węgla tak aby suma lokantów była jak
najmniejsza. Dla związków z wiązaniem wielokrotnym numerację
należy prowadzić tak aby lokanty określające położenie wiązania
wielokrotnego były jak najniższe.
•Wymienić podstawniki w kolejności alfabetycznej poprzedzając
je lokantami i przedrostkami odliczebnikowymi [di- tri- tetra-].
Jeżeli przy danym atomie węgla określony podstawnik występuje
np. dwukrotnie to w nazwie tego związku lokant należy również
wymienić dwukrotnie.
•Najpierw halogeny [brom, jod] potem alkilowe podstawniki [etyl, metyl]