Tytuł wiersza „Dzień dobry, Biały Ptaku” sugeruje, iż wiersz skierowany będzie do Orła Białego z godła Polski.
Wiersz składa się z czterech zwrotek. Pierwsza z nich ma cztery wersy, dwie kolejne po sześć, a ostatnia – siedem. Ten podział ma związek z treścią – pierwsza strofa kierowana jest do czytelnika, natomiast następne są tekstem pieśni. Budowa zwrotek jest nieregularna – prawie każdy wers ma inną liczbę sylab. Występują różne rodzaje rymów, m.in.: krzyżowe i okalające.
Autorka użyła wielu środków artystycznych: epitetów (np.: białe, mocne, wpólny), przenośni (np.: „na skrzydłach niesiesz wiatr”, „gwiazdki śniegu znalezione w słońcu”), apostrof i inwokacji (np.: „Biały Ptaku”, „razem z nami śpiewaj”). Ich duża ilość pomaga w ukazaniu wielkości Orła Białego, jego ważną rolę w życiu Polaków i czyny.
Jak wspomniałam wcześniej, tytuł sugeruje, iż wiersz zwrócony jest do Orła Białego. Jednak tak naprawdę jest namową do wspólnego śpiewania pieśni o nim. Moim zdaniem pieśń jest tylko symbolem. W rzeczywistości chodzi o miłość do Polski jej godła, flagi, hymnu itp. Podmiotem lirycznym jest grono patriotów, którzy w drugiej, trzeciej i czwartej strofie śpiewają o godle Polski.
Mam nadzieję, że się przyda!!!
