Mały Książe- bajka, która weszła na do literatury dla dorosłych. Antoinoe de Saint-Exopery był lotnikiem i wiele jego utworów ma odniesienie do niebezpieczeństw grożącym lotnikowi. Tak jest i w tej bajce. Jego samolot ląduje na pustyni kończy mu się woda a usterkę w samolocie nie udaje się naprawić. Grozi mu śmierć. Wówczas zauważa małego chłopca o jasnych włosach. Chłopiec zadaje mu mnóstwo pytań, przybył on, bowiem z odległej planety tak małej jak zwykły dom. Na planecie pojawiła się róża, w której Mały Książe się prawie zakochał. Był on jednak zbyt młody, by ją miłować prawdziwie. Opuścił różę, która nie uczyniła mu z tego powodu wymówek, gdyż chciała, aby mył szczęśliwy. Duma nie pozwoliła jej okazać, że płacze.
Mały Książe począł, więc zwiedzać rozmaite planety.
Pierwsza planeta- spotkał tam samotnego króla, który nie miał ani jednego podwładnego.
Druga planeta- zamieszkiwał Próżny, który kazał się oklaskiwać
Trzecia planeta- Pijak
Czwarta- należała do Bankiera, który tylko liczył.
Piąta- była bardzo mała, na której był latarnik i latarnia.
Szósta planeta- mieszkał tam geograf, który doradził Księciu by zwiedził Ziemię.
Na tej ostatniej planecie spotkał wiele róż, lecz żadna nie była taka jak jego róża na swojej planecie. Spotkał też lisa, nas, którego polują myśliwi Raz po raz Książę wspominał swoją róże, którą zostawił samotną. Książe czuł się za nią odpowiedzialny. Autor bajki i Mały Książę ruszają przez pustynie w poszukiwaniu wody. Oboje wędrowcy docierają do studni, gaszą pragnienie. W nocy autor słyszy rozmowę z jadowitą żmiją. Mija rok od kąt Książę opuścił swą planetę. Musi tam wrócić Książę udaje się na spotkanie ze żmiją i pada martwy. Na swojej odległej planecie okrywa różę szklanym koszem i posie baranka, którego narysował autor.
