Przygotowanie do sprawdziany z lektury Sofoklesa „Antygona”.
1. Kim był Sofokles? Opisz w skrócie.
2. Scharakteryzuj krótko Antygonę.
3. Scharakteryzuj krótko Kreona.
4. Wytłumacz konflikt w Antygonie.
5. Napisz streszczenie Antygony.
6. Opisz mit o Edypie.
7. Opisz budowę wewnętrzną tragedii + podaj przykłady z Antygony.
8. Opisz powstanie dramatu.
9. Podaj 3 najbardziej zasłużonych dramaturgów i podaj ich zasługi.
10. Jaką rolę w dramacie odgrywał chór?
11. Opisz aktora z greckiego teatru.
12. Opisz grecki teatr i narysuj jego budowę.
1. Sofokles to polityk, dowódca wojskowy, kapłan, a przede wszystkim tragik antycznej Grecji. Napisał wiele dramatów, min. Antygonę, Edyp. Najbardziej płodny ze wszystkich dramaturgów – wprowadził trzeciego aktora na scenę.
2. Antygona jest postacią tragiczną:
– prawa boskie były dla niej ponad prawa ludzkie
– była moralna i szanowała drugiego człowieka
– miała poczucie obowiązku, który był spowodowany braterską miłością
– była odważna
– wola umrzeć i doczekać życia wiecznego, niż żyć ze świadomością zbezczeszczenia zwłok brata
– świadoma swoich czynów
– wielkie cierpienie sprawiał jej fakt, że została skazana na śmierć przez wuja.
3. Kreon to postać tragiczna:
– był królem Teb, następcą Eteoklesa, bratem matki Antygony ( Jokasty)
– prawa ludzkie były ponad prawa boskie
– prawa ważniejsze niż życie bliskich
– powód wszelkiego zła w utworze
– zbyt pewny siebie
4. Konflikt w Antygonie dotyczył konfliktu dwóch wielkich wartości:
– praw ludzkich
– praw boskich
Wygrywają prawa boskie. Antygona ponosi fizyczną przegraną, ale duchowe (moralne) zwycięstwo, dzięki swoim przekonaniom. Kreon ponosi całkowitą klęskę, przez swoje przekonania, które obróciły się przeciwko niemu.
5. Streszczenie Antygony:
1. Rozmowa i wyjawienie swoich planów Ismenie, przez Antygonę.
2. Zakaz chowania Polinejkesa za zdradę, wydany przez Kreona.
3. Pochówek brata (Polinika) przez Antygonę.
4. Nakaz pojmania winnego i rozkopania zwłok, wydany przez Kreona.
5. Pojmanie Antygony.
6. Skazanie Antygony na powolną śmierć w lochu.
7. Mimo starań syna Kreona, Hajmona, władca nie zmienia zdania.
8. Przybycie Tyrezjasza (proroka) do Kreona i nakłanianie do zmiany decyzji.
9. Kreon zmienia decyzję, niestety za późno. Antygona popełnia samobójstwo poprzez powieszenie się, Hajmon w rozpaczy zabija się sztyletem. To nie koniec tragedii. Żona Kreona także popełnia samobójstwo.
6. http://www.sciaga.pl/tekst/4461-5-mit_o_edypie
7.
Prologos (wprowadzenie) – rozmowa Antygony z Ismeną
Parodos (zawiązanie akcji) – wejście chóru, pojmanie Antygonu.
Episodiony (rozwój akcji) – wydarzenia w Antygonie
Stasimony (punkt kulminacyjny, rozwój akcji) – wystapienia chóru, przepowiednia Tyrezjasza
Eksodes ( rozwiązanie akcji) – zmiana decyzji
8. Dramat powstaje w VIII w.p.n.e., w Starożytej Grecji. Na potrzebę zainteresowania ludzi, podczas uroczystości religijnych ku czci boga Dionizosa, powstał dramat. Dionizje odbywały się cztery razy roku – trzy razy „Małe Dionizje” na wsi (powstaje komedia) i jedna „Wielka Dionizja” w mieście (powstaje tragedia).
9.
– Tespis – wprowadza 1aktora i chór
– Ajschylos – wprowadza drugiego aktora
– Sofokles – patrz pkt. 1.
10. Rola chóru w dramacie była bardzo ważna:
– uzupełniał role w dramacie
– prowadził dialog z aktorem na scenie
– wprowadzał w akcję i opowiadał zdarzenia spoza akcji.
11. Aktor grecki:
– nosił buty z wysokimi koturnami
– nosił maskę, która wzmacniała głos, umożliwiała granie roli kobiety, przedstawiała emocje
– nosił barwne szaty
– nosił peruki o bujnych włosach
12. Teatr grecki nie miał ścian, siedzenia były ustawiane stopniowo i były ułożone w półokręgu, co dawało odpowiednią akustykę.
