Austria – XVIII wiek – absolutyzm

 

 

Dynastia Habsburgów była jedyną dynastią, która posiadała tak wiele terytoriów (ziemie zróżnicowane pod względem gospodarczym, językowym, kulturowym – Austria, Styria, Karyntia, Tyrol, Czechy i Węgry) połączonych unią personalną. Centrum monarchii stanowiła Austria ze stołecznym Wiedniem. W 1713 Karol VI ogłosił nową ustawę rodzinną pod nazwą „sankcji pragmatycznej o dziedzicznym następstwie”:

a) na tronie mieli panować tylko najstarsi męscy potomkowie cesarza,

b) w braku linii męskiej jego córka,

c) państwo stanowi całość.

Mimo tego, że Maria Teresa miała jak największe prawa (najstarsza córka cesarza), do spadku po Karolu Vi zgłosiło się wielu pretendentów:

a) sąsiedzi Austrii chcieli zlikwidować monarchię habsburską,

b) Prusy domagały się Dolnego Śląska,

c) Saksonia domagała się Górnego Śląska, części Austrii Dolnej i Moraw,

d) Bawaria domagała się Czech, Austrii Górnej i Tyrolu,

e) Jesienią 1740 król pruski Fryderyk II zajął Śląsk, 1742 zawarł separatystyczny pokój z Marią Teresą,

W najkrytyczniejszej fazie wojny o sukcesję austriacką zagrożone dziedzictwo Marii Teresy uratowała pomoc Węgrów. Zawarli układ austriacko-węgierski (1711), który był korzystny dla obu stron, a Maria Teresa do końca swego panowania nie złamała jego postanowień.

Reformy Marii Teresy:

a) uproszczenie i centralizacja najwyższych organów władzy,

b) reforma podatkowa,

c) na szlachtę i kler Austrii i Czech nałożono stałe podatki (po raz pierwszy w historii monarchii),

d) nowoczesny podatek dochodowy,

e) reformy prawa i sądownictwa:

– ograniczono sądownictwo patrymonialne na wsi,

– nowy kodeks karny – 1769 – utrzymywał kary cielesne, tortury, okrutne sposoby wykonywania wyroków śmierci,

f) reforma Kościoła – aby powiększyć dochody państwa i poprawić bilans siły roboczej w kraju:

– ograniczenie politycznych i ekonomicznych praw,

– zniosła przywileje podatkowe duchowieństwa,

– zakaz wywozu z kraju tradycyjnych danin na rzecz Rzymu,

– ograniczenie liczby świąt kościelnych,

– wprowadzenie utrudnień dla mężczyzn wstępujących do klasztoru,

g) reforma oświaty:

– rozciągnięcie szkół elementarnych na najmniejsze nawet osiedla,

– nauczanie elementarne wszystkich męskich poddanych,

– rozbudowa struktury szkół ponadpodstawowych,

– objęcie szkoleniem ok. 200 tysięcy dzieci i młodzieży,

Reformy Marii Teresy nie burzyły tradycyjnego łady społecznego, likwidowały tylko najróżniejsze wynaturzenia (nadmierny wymiar pańszczyzny, sąd szlachty mad chłopami, przywileje podatkowe szlachty i kleru).

Reformy Józefa II – „Józefinizm”:

Przejął wiele poglądów politycznych od swojej matki (zmarła w 1780), w przeciwieństwie jednak do niej otwarty był na nowatorskie sądy swej epoki:

a) zasada równości wszystkich ludzi wobec Boga i prawa,

b) wydał dekret regulujący sprawy kościelne oraz stosunki między dworem a wsią,

c) zmienił politykę wobec mniejszości religijnych – 1781 – patent tolerancyjny:

– równał w prawach protestantów z katolikami,

– zezwalał katolikom na zmianę wyznania,

– patent nie obejmował Żydów jednak umożliwiono im dostęp do niektórych zawodów, zastrzeżonych dotąd dla chrześcijan, dopuszczono do studiów uniwersyteckich,

d) udoskonalił państwo policyjne:

e) dążył do zapewnienia poddanym lepszych warunków życia:

– opieka prawna,

– opieka społeczna,

– w praktyce brutalnie interweniowano w życie intelektualne, religijne, ekonomiczne np. zakaz grzebania zmarłych w trumnach

Reformy Marii Teresy i Józefa II zapewniły austriackiemu Kościołowi katolickiemu całkowitą niezależność od Rzymu.