Bóg urządził w Edenie wspaniały ogród i umieścił w nim człowieka, aby go uprawiał i doglądał. Ogród był nawadniany przez rzekę, rozdzielającą się i dającą początek czterem innym rzekom.
W środku ogrodu znajdowało się drzewo życia oraz drzewo poznania dobra i zła. Bóg pozwolił człowiekowi spożywać owoce ze wszystkich drzew z wyjątkiem jednego: z drzewa poznania dobra i zła, ostrzegając go, że umrze, jeśli spożyje z niego owoc.
Następnie Bóg ulepił z gliny zwierzęta i ptaki i przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Ten dał nazwy wszelkim zwierzętom i ptakom. Wśród nich nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Toteż w czasie głębokiego snu mężczyzny Bóg wyjął z niego żebro, z którego uformował niewiastę. Gdy przyprowadził ją przed oblicze mężczyzny, ten rzekł:
Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała.
