Fahrenheit urodził się w niemieckojęzycznej rodzinie Fahrenheitów, osiadłej w Gdańsku w roku 1650. Był synem kupca, Daniela Fahrenheita, oraz pochodzącej ze znanego rodu gdańskich przedsiębiorców, Schummanów, Concordii Fahrenheit. Był najstarszym z piątki dzieci Fahrenheitów, które przeżyły dzieciństwo. Od ok. 1709r. mieszkał w Holandii, a w roku 1717 osiedlił się w Hadze.
Od roku 1718 nauczał chemii w Amsterdamie, zaś w 1724 roku został członkiem Towarzystwa Królewskiego w Londynie. Zarobkowo zajmował się wyrabianiem termometrów, barometrów oraz wysokościomierzy. Jako pierwszy zastosował w termometrach rtęć jako ciało termometryczne. W 1725 opracował skalę Fahrenheita. W 1721 opisał zjawisko przechłodzenia wody. Stwierdził także zależność temperatury wrzenia wody od ciśnienia.
Pierwszym prawdziwym termometrem był wynalazek Gabriela Daniela Fahrenheita, urodzonego w Gdańsku, ale w wyniku rodzinnej tragedii rzuconego przez los do Holadii. Idea termometru Fahrenheita nie różni się zbytnio od pomysłu Galileusza. I tutaj mamy zbiorniczek z cieczą i cieniutką rurkę, w której poziom cieczy podnosi się lub opada, przez co widać minimalne nawet zmiany objętości cieczy w zbiorniczku. Tym razem jest to jednak układ zamknięty, przez co nie wrażliwy na ciśnienie atmosferyczne. Jako wskazującą temperaturę ciecz wybrał Fahrenheit rtęć. Nie wiadomo dokładnie kiedy skonstruował swój przyrząd, wiadomo tylko, że działo się to w początkach XVIII w.
Aparat tego typu nie jest jednak zbyt użyteczny, jeśli nie określimy dla pokazywanych przez niego zmian temperatury pewnej stałej skali. Taką właśnie skalę opracował Fahrenheit i ogłosił ją w 1715r. Punktami charakterystycznymi skali stały się: temperatura mieszaniny wody z salmiakiem lub solą – która stała się punktem zerowym skali, oraz temperatura mieszaniny wody z lodem, której temperaturę określił Fahrenheit na 32 stopnie w swojej skali. Takie punkty skali Fahrenheita pojawiają się jednakże dopiero w 1724 r. Wcześniej sam autor bazował na temperaturach 0 stopni – określanej przy pomocy ciepłoty mieszaniny lodu i salmiaku oraz 100 stopni, które odpowiadać miały temperaturze ciała jego chorej żony. Mówi się też czasem, że 0 stopni miało odpowiadać minimalnej temperaturze w Gdańsku w 1709 roku.
Skala Fahrenheita stała się na tyle uniwersalna, że zaczęto ją stosować powszechnie. Do codziennego użytku weszły również rtęciowe termometry konstrukcji Gdańszczanina.
Celsjusz, a Fahrenheit
Przelicznik skali Fahrenheita na skalę Celsjusza wygląda następująco:
tF = tC 1.8 32
w odwrotnym natomiast kierunku tak:
tC = (tF – 32)/1.8
