1. Niezależnie od tego, czy sytuacja Edypa jest przez niego zawiniona, jest ona mimo całego swego nieprawdopodobieństwa jednak możliwa. Niepodobna jednak twierdzić, by ten tragiczny bohater Sofoklesa był tylko ofiarą losu. Nie przypomina on w niczym nieszczęsnej muchy, która dostawszy się w sieć pajęczą, miota sie przerażona, szukając wyjścia z tej beznadziejniej sytuacji. Jeśli już postawa Antygony jest buntem przeciw fatalnej konieczności, w której racja etyczna przeciwstawia się okrutnej racji państwowej, to postawa ędypa oznacza jeszcze bardziej beznadziejny bunt przeciw ślepym niepojętym, ale nieporównanie potężniejszym siłom Przeznaczenia. Toteż znamienne dla mentalności i poczucia godności Hellenów jest wydobycie przez Sofoklesa nie tylko całego tragizmu sytuacji, w jakiej znalazł się Edyp, ale też jego odwagi.
