Napoleon Bonaparte- jego wczesna kariera do objęcia armii francuskiej we Włoszech
Słynny francuski generał i cesarz Napoleon I urodził się w Ajaccio na Korsyce w 1769r. Jego prawdziwe nazwisko brzmi Napoleon Buonaparte. Francja uzyskała Korsykę dopiero na 15 miesięcy przed jego narodzinami. W młodości Napoleon był korsykańskim nacjonalistą i uważał Francuzów za ciemiężycieli.
Mimo to posłano go do szkoły wojskowej we Francji. Po jej ukończeniu w 1785 roku 16-letni Napoleon został podporucznikiem armii francuskiej. Szanse na dalszą karierę otwarła przed nim rewolucja francuska, która doprowadziła do wybuchu wojny z mocarstwami europejskimi i do ucieczki z kraju wielu oficerów z arystokratycznym rodowodem.
W tej sytuacji armie francuskie rozpaczliwie potrzebowały zdolnych ludzi, aby wypełnić braki kadrowe, i awans następował szybciej niż miałoby to miejsce w mniej niespokojnych czasach. W grudniu w 1793r. Za zasługi podczas oblężenia Tulonu, bronionego przez wojska koalicji hiszpańsko-neapolitańsko-brytyjskiej, Napoleon, w wieku 24 lat , został nagrodzony stopniem generała brygady. Wielka szansa Napoleona nadeszła dwa lata później, gdy wybuchło powstanie przeciwko Dyrektoriatowi. Mianowany naczelnym dowódcą Paul Jean Barras powierzył zadanie stłumienia buntu gen. Bonaparte. Można przyjąć niemal za pewnik, że pamiętał go z oblężenia Tulonu. Napoleon znajdował się wtedy w niełasce. Odsunięty od czynnej służby myślał o wyjeździe z Paryża. 5 października Bonaparte wydał szereg rozkazów, rozmieścił odpowiednio żołnierzy i działa, wyczekał chwili, gdy powstańcy ruszyli zmasowanymi siłami do szturmu Tuilerie i wtedy dopiero kazał strzelać. Powstanie zostało zdławione.
W nagrodę Napoleon otrzymał dowództwo armii francuskiej walczącej z Austriakami we Włoszech. W tym samym miesiącu w marcu 1796 roku Napoleon poślubił Józefinę Beauharnais.
