PROLOG wprowadzenie do akcji, zapoznanie się z gł. tematem utworu, prezentacja gł. bohatera )
PARODOS wejściowa pieśń chóru
EPEJSODION część, którą dialog prowadzą osoby dramatu, jest to pierwowzór aktu we współczesnym dramacie
STASIMON pieśń chóru, w której chór komentuje wydarzenia, akcja nie posuwa się do przodu
* w tragedii antycznej liczba epejsodionów i stasimonów taka sama, wyn. 3-5
KOMMOS pieśń żałobna, lamę boahtera
EKSODOS ostatnia wejściowa pieśń chóru
PERYPETIA zdarzenie, które zdaje się zmienić bieg wydarzeń
KATASTROFA zagłada, nieszczęście bohaterów
* W tragedii greckiej nigdy nie pokazywano scen drastycznych, ale donosił o niej posłaniec
Tragizm- wynika z konfliktu wartości. Wolna jednostka musi dokonać wyboru pomiędzy wart. przeciwstawnymi. Niezależnie od tego, którą opcję wybierze bohater prowadzi do zagłady.
Bohater tragiczny- bohater, który musi dokonać wybory pomiędzy wart. równorzędnymi. Oba rozwiajają przyspieszenie się katastrofy.
Ironia tragiczna- bohater nie zdaje sobie sprawy, ze popelnil zbrodnie
Perypetia- przełom, który nast. w życiu bohatera. Zmienia kierunek akcji, prowadzi do katastrofy
Katastrofa- ostateczne wydarzenie, które decyduje o klęsce bohatera
Stychomytia- dialog sceniczny dwóch postaci. Krótkie, jednowersowe wypowiedzi
Fatum- przeznaczenie, zły los, nieubłagalna konieczność
Kommos- pieśń żałobna, lament boahtera
