wiersz pisany w roku 1830 O matko Polko! gdy u syna twego W źrenicach błyszczy genijuszu świetność, Jeśli mu patrzy z czoła dziecinnego Dawnych Polaków duma i szlachetność; Jeśli rzuciwszy rówieśników grono Do starca bieży, co mu dumy pieje, Jeżeli… Czytaj dalej
Zbrodnia to niesłychana, Pani zabija pana; Zabiwszy grzebie w gaju, Na łączce przy ruczaju, Grób liliją zasiewa, Zasiewając tak śpiewa: „Rośnij kwiecie wysoko, Jak pan leży głęboko; Jak pan leży głęboko, Tak ty rośnij wysoko.” Potem cała skrwawiona, Męża zbójczyni… Czytaj dalej
Słowiczku mój! a leć, a piej!Na pożegnanie piejWylanym łzom, spełnionym snom!Skończonej piosnce twej. Słowiczku mój, twe pióra zzuj,Sokole skrzydła weźI w ostrzu szpon, zołoto-stronDawidzki hymn tu nieś! Bo wyszedł głos, i padł już los,I tajne brzemię latWydało płód! i stał… Czytaj dalej
Skład zasad. 1. Duch chrześcijański, w wierze świętej katolickiej rzymskiej, jawiony czynami wolnymi. 2. Słowo Boże, w Ewangelii zwiastowane, prawem narodów, ojczystym i społecznym. 3. Kościół stróż Słowa. 4. Ojczyzna pole życia Słowu Bożemu na ziemi. 5. Duch polski Ewangelii… Czytaj dalej
Już góra z piersi mgliste otrząsa chylaty, Rannym szumi namazem niwa złotokłosa, Kłania się las i sypie z majowego włosa, Jak z różańca chalifów, rubin i granaty. Łąka w kwiatach, nad łąką latające kwiaty, Motyle różnofarbne, niby tęczy kosa, Baldakimem… Czytaj dalej
Widziałem, jak dzień cały pośród letniej spieki Błąkał się strzelec młody; stanął nad strumieniem, Długo poglądał wkoło i rzecze z westchnieniem: „Chcę ją widzieć, nim kraj ten opuszczę na wieki, „Chcę widzieć nie widziany”. Wtem leci zza rzeki Konna łowczyni… Czytaj dalej
Hej, użyjmy żywota!Wszak żyjem tylko raz;Niechaj ta czara złotaNie próżno wabi nas. Hejże do niej wesoło,Niechaj obiega w koło.Chwytaj i do dna chylZwiastunkę słodkich chwil. Po co tu obce mowy? Polski pijemy miód; Lepszy śpiew narodowy I lepszy bratni ród.… Czytaj dalej
Naród litewski, składający się z pokoleń Litwinów Prusów i Lettów, nieliczny, osiadły w kraju nierozległym, nie dosyć żyznym, długo Europie nieznajomy, około trzynastego wieku najazdami sąsiadów wyzwany był do czynniejszego działania. Kiedy Prusowie ulegali orężowi Teutonów, Litwa, wyszedłszy ze swoich… Czytaj dalej
Skąd mi tu żal niewczesny? — Staję u podwojów. — Raz jeszcze do samotnych wracam się pokojów, Jakbym czegoś zapomniał; — wzrok mój obłąkany Jeszcze wraca się żegnać przyjacielskie ściany. One śród tylu ranków, śród nocy tak wielu, Z cierpliwością… Czytaj dalej
Jedzą, piją, lulki palą,Tańce, hulanka, swawola;Ledwie karczmy nie rozwalą,Cha cha, chi chi, hejza, hola! Twardowski siadł w końcu stoła,Podparł się w boki jak basza;„Hulaj dusza! hulaj!” – woła,Śmieszy, tumani, przestrasza. Żolnierzowi, co grał zucha,Wszystkich łaje i potrąca,Świsnął szablą koło ucha,Już… Czytaj dalej
