Pierścień Wielkiej Damy – Akt I – Scena Piąta

SĘDZIA Egzekucji przyszedł czas i rygor – Do Salome Dodzwonić się nie mogłem – gdzież uszy? SALOME Pani rozesłała ludzi wszystkich,O pana troszcząc się – i tu idzie… SĘDZIA Egzekucji przyszedł czas i rygor – Poglądając na rzeczy Przenieść tego… Czytaj dalej

Promethidion – Epilog

I Słowo – jest czynu testamentem; czego się nie może czynem dopiąć, to się w słowie testuje – przekazuje; takie tylko słowa są potrzebne i takie tylko zmartwychwstają czynem – wszelkie inne są mniej lub więcej uczoną frazeologią albo mechaniczną… Czytaj dalej

Quidam – Rozdział XV

XV „Obyczaj – wolny jest od obrażenia W czasie, gdy wszystkie równe mają prawo – Mówiła Zofia – ja dziś do jedzenia Siadam, a tobie, gdy chcesz, służę ławą I, jeśli zwyczaj masz, wieńcem bluszczowym.” Co Aleksandra syn słysząc: „Gotowy-m… Czytaj dalej

Menego

Było to 1843 wiosny na Riva degli Schiavoni, albo, jak jeszcze jeden nie zatarty napis się wyraża, na Riva degli Slavi; na tym długim wrębie granitowym, zielonymi poprzerywanym kanałami i białymi mostami pospajanym, gdzie kilka tysięcy okrętów przystań miewa. Tam,… Czytaj dalej

Zwolon – Do czytelnika

Ani myśl tej fantazyi, ani pojedyncze charaktery i nazwy ich i dzieła, niemają na celu nic takiego, aby mogło dotyczeć osobistości czyjejkolwiek. Zastrzedz to jednak za powinność dla tego sobie uważamy, ażeby tem prawdziwiej wedle myśli pisarza zrozumiane być mogło… Czytaj dalej

Do pani na Korczewie

1 Jest sztuka jedna, co jak słońce w niebie Świeci nad wiekiem: Mieć moc pocieszać, moc — zasmucać siebie, A być człowiekiem! 2 Trudna — bo Mistrzem jest tylko ten, który Odszedł daleko, By kiedyś wrócił na obłokach z góry,… Czytaj dalej

Sursum corda

Któż jest ten Polak, kto?… co zrodzon na obcej ziemi I z obcą w żyłach krwią — dłońmi ku niebu drżącemi Za Polską modły śle… i imię jej wymawia?… — Kto ten monarcha, kto?… co w oblężonej stolicy Gdy mury… Czytaj dalej

Jeszcze słowo

I Kapilolskich bram już nie ma Co dumnie milczały I stronami wiatr obiema Szumi na przestrzały. Prysły odrzwia z zawiasami, Czegóż jeszcze zbywa ? Gdy purpura łachmanami Jak krew się rozlewa. Równo, wolno — czasem ślisko Bruki lśnią koralem —… Czytaj dalej

Modlitwa Mojżesza

[MODLITWA MOJŻESZA]Z HEBRAJSKIEGO I Z WULGATY RAZEM TŁUMACZENIEMODLITWY MOJŻESZA, MĘŻA BOŻEGO,JAK JĄ NAM PODAJE DAWID W LXXXIX PSALMIE I Pierw nim szczyt gór ucieczką bywał, Pierw nim ziemia i świat są stworzone, Nim się wszczęły wieki nieskończone, Tyś nas ku… Czytaj dalej