1Nie w świetnych godach wzrósł młody królewicz,Ale nad Dnieprem, nad Donem i Dźwiną,Dzielni hetmani. Żółkiewski, Chodkiewicz,Uczyli księcia, jak królowie słyną. 2Ledwie Władysław okrył laurem skronie,Gdy podbitego mocarstwa bojaryPanem go głoszą i, podnosząc dłonie,Hołd mu oddają nieskażonej wiary. 3Krótko przysięga lud… Czytaj dalej
Nieraz ten, co bajki plecie, Trefunkiem i prawdę powie. W mozyrskim, mówią, powiecie – Nie wiem, jak się miejsce zowie – Leżał zamek starodawny Nad czystego zdroju spadkiem. Niegdyś, wielkością swą sławny, Okazałości był wzorem, Lecz czasem i niedozorem Już… Czytaj dalej
1Był to dzień wielki, w całej Polsce głośny,Gdy się Jagielle syn pierwotny rodził,Gdy przyjście jego przez okrzyk radosny Naród obchodził 2Natenczas Witold, dzielnym swym ramieniemZbiwszy za Wołgą hordy Tamerlana,Przybył i witał tkliwym uściśnieniem Młodego pana. 3Podniósłszy w górę królewską dziecinę,Rzekł… Czytaj dalej
1Pod smutną gwiazdą Kazimierz się rodził:Za niego we krwi ukraińskie niwy,Za niego spisek sąsiadów nachodził Kraj nieszczęśliwy. 2Nasza to chciwość i nieludzkie karyZburzyły naród Kozaków waleczny,Chytry Chmielnicki, połączon z Tatary, Mścił się bezpieczny. 3Nie starła plamy Pilawców, Batowa,Pod Beresteczkiem pamiętna… Czytaj dalej
Kiedy wszystko źle się dzieje, Kiedy nieufność, niezgody, Zniszczywszy wszystkich nadzieje, Zostawią rzeczy jak wprzódy W smutnym losów naszych względzie, Niech przynajmniej wolno będzie, Kiedy już prawda niemiła nikomu, Siedzącemu cicho w domu, Przed kochanymi współbracią Powiedzieć prawdę pod bajki… Czytaj dalej
1Władysław poległ, głos się zaczął szerzyć O ciężkiej klęsce pod Warną, Lecz śmierci jego naród nie chciał wierzyć, Przejęty rozpaczą czarną. W dalekie kraje wysiał liczne posty, By mu o losie monarchy doniosły. 2Na próżno gońce Carogród wspaniały, Obce zwiedzili… Czytaj dalej
1Słuchajcie, rycerze młodzi,Żałosnej lutni jęczenie;Niech w was chęć do sławy rodziDawnego męstwa wspomnienie.Słuchajcie, jak sławy wieniec,Walcząc w ojczyzny obronie,Zyskał odważny młodzieniecI w szlachetnym poległ zgonie. 2Już Podola żyzne niwyChmielnicki hordy zalegał,Już głos matek przeraźliwyW smutnych się skałach rozlegał;Rzuca rolnik pług… Czytaj dalej
Człowiek cnotliwy, lecz obciążon troski, Szedł wieczorem mimo wioski; Pies zaczął szczekać, a za nim tuż drugi, Wkrótce trzody wierne sługi, Z całej wsi kundle wypadłszy skwapliwie Wyć zaczęły przeraźliwie. Czemuż, ktoś się ich spytał, tak straszne szczekanie? Nie umiał… Czytaj dalej
1Już był Carogród i krainę TrackąZdobył orężem Muzułman bezbożny,Strącił krzyż, a wzniósł ręką świętokradzką Księżyc dwurożny. 2Rzym, co wprzód całą opanował ziemię,Zadrżał w posadach: drżało Chrześcijaństwo,Poszły Ateny i Cezarów plemię W ciężkie poddaństwo. 3Pierwszy Jan Albrycht chorągiew rozwija,By wstrzymać nawał… Czytaj dalej
1W szlachetnym domu, znanym tylko z cnoty,Dzielny Czamiecki się chował,Z dzieciństwa pełen wojennej ochoty,Braci swych w hufce szykował,A kiedy słyszał, jak męstwo chwalono,Żądzę do bojów czuł niepowściągnioną. 2W Kazanowskiego zaczął służyć znaku;Ubiór jego niebogatyZ kopiją w ręku, w żelaznym szyszaku,Jeździł… Czytaj dalej
