W zielonym, miłym gaiku Przy jasno-chłodnym strumyku, Na wierzchu dawnego dęba, Gdzie woda i żyr gotowy, Żyła nieszczęsna zięba Pod srogą przemocą sowy; Ale jakie biedne życie! Jęczała nieboga skrycie Nad rodu całego losem. Sowa coraz nowym ciosem Szkody jej… Czytaj dalej
1W okropnych cieniach pieczarów podziemnych,Gdzie promień słońca nigdy nie dochodził,Kędy kaganiec, z środka sklepień ciemnychZwieszony, blade promienie rozwodził,Gliński, znajomy z zwycięstw i niecnoty,Liczył dni smutne ciężkimi zgryzoty. 2Na czoło, wiekiem i troski zorane,W nieładzie śnieżne spadały mu włosy;Oczy wydarte, krwią… Czytaj dalej
1Przed kim Osmana uległa potęga, Kto świeżym laurem czoło swe ozdobił, Ten po najwyższą godność śmiele sięga, Wart berła, kto się mieczem berła dobił. 2Trapił bezbronną Polskę Turczyn dziki, Płonęły miasta pożarem i dymem, Kiedy Sobieski z nielicznymi szyki Zniósł… Czytaj dalej
1Gdy Popiel w chwilach okropnego zgonu,Karzącej zbrodnie doświadczył prawicy,Naród, chcąc wybrać następcę do tronu,Zebrał się w pięknych równinach Kruszwicy. 2Stały nad Gopłem Słowiany rozliczne,Długie oszczepy, puklerze staliste;Zamku Popielów wieże niebotyczneOdbijały się o jezioro czyste. 3Gdzie wielkie mnóstwo, ciężko szukać zgody;Na… Czytaj dalej
1Po ciężkich burzach nieba litościwe, Dając nam wielkiego męża, Powrócić chciały Polsce dni szczęśliwe I przyćmiony blask oręża: Dowieść, że Polak jest na drodze sławy, Gdy mu dowodzi mąż dzielny i prawy. 2W młodości Zygmunt wzgardził trzy korony, Bo Polskę… Czytaj dalej
1Spomiędzy bojów i gradów ognistych,Wierna swej sprawie, nieodstępna znaków,Szła wolnym krokiem do siedlisk ojczystych Garstka Polaków. 2Skoro lud postrzegł, jak wzdęte wiatramiBiałe z czerwonym proporce migają,Wstrzęsło się miasto radości głosami: „Nasi wracają!” 3Niedługa radość! Każdy pyta chciwie:„Kędyż jest wódz nasz,… Czytaj dalej
1Ten, co najpierwszy ujrzał światło wiary,Niosąc zbawienie ludowi i sobie,Syt lat i chwały, już Mieczysław Stary Legł w Piastów grobie. 2Wychowan w dzielnych wojowników gronie,Straszny sąsiadom, dla poddanych dobry,Koroną przodków okrył młode skronie Bolesław Chrobry. 3Ledwie jął rządzić, alić Czech… Czytaj dalej
1Kiedy Rewera był w ciężkiej chorobie,A sen mu srogie odbierały bole,Chcąc przynieść jaką ulgę tęsknej dobie,Kazał przywołać szlachetne pacholę. 2„Giermku – rzekł hetman głosem osłabionym –„Siądź przy mym łożu i weź wdzięczną lutnię,„Śpiewaj o jakim rycerzu wsławionymSiadł giermek i tak… Czytaj dalej
SCENA I Jakub i Agatka JAKUBnakrywając stolik Jejmość panna Agatka niech się trochę krząta. Już to będzie podobno godzina dziesiąta, Śniadanie czy gotowe? AGATKA Od samego ranka Kłócę się; zwarzyła się dwa razy śmietanka. JAKUB Żal mi ciebie, Agatko… Jakże… Czytaj dalej
1Dobrze się Polsce za Chrobrego działo! Ziścił on kraju nadzieje: Drżał sąsiad, a kmieć orał pole śmiało, Na dworze dziarskie turnieje. 2Gnuśny Mieczysław wszystko po nim zgubił, Bo gdy nieraz szumnym miodem Z pochlebcy swymi zagrzewać się lubił, Ryksa władała… Czytaj dalej
