Non dolet
Nie, to nie boli wyrzec się nadziei I jedynego o szczęściu marzenia, I wszystkie listki obrywać z kolei, Z tej róży, która jest kwiatem z płomienia I poza siebie rzucać je powoli… Nie, to nie boli! Za każdym krokiem, za… Czytaj dalej
Maria Konopnicka
Oj, zawyły…
Oj, zawyły te wichry stepowe,Nad tym dębem mogilnym zawyły,Oj, ugięły wyniosłą mu głowę,Lecz jej strzaskać nie miały dość siły. Oj, ty dębie, ty dębie zielony,Co cię trzymał w mogilnej tej ziemi,Że choć liści twych spadły korony,Ty się dźwigasz konary żywemi?… Czytaj dalej
Pojedziemy het, na błonie
Zaprzęgajcie raźno konie,Pojedziemy het, na błonie,Pojedziemy zwozić siano,Het, na łąkę kwieciem tkaną!A po łące bocian brodzi,Derkacz w trawie chyłkiem chodziI zajączek siedzi cicho,Aż go spłoszy jakie licho!A nad łąką słońce świeci,Skowroneczek w niebo leci,Widać, widać jak na dłoni,Leci w niebo,… Czytaj dalej
Przeszłość i przeszłość
Przeszłość — wielka pramogiła,W której leżą ojców kości,Zapasowa ruchu siła,Utajony dech ludzkości;Skarbiec święty, skarbiec stary,Kędy wieki porzucałyZbroje swoje i sztandary,Hasła, barwy, ideały;Przeszłość — wielkie ludów zbrodnie,Bohaterów wielkie czyny,Zażegnięte walk pochodnie,Uschłe wieńce i wawrzyny,Karty, ryte krwią i mordem,Rozszarpane burz zawieją,Skry, skrzesane… Czytaj dalej
Riva degli Schiavoni
Na marmurowym brzegu, na ostatniej płycie, W którą łódź białą piersią uderza skrzydlata, Tam, gdzie fala od wschodu lecąca kołata, Jest znak; morze go ciche dwoi w swym błękicie. Srebrzystych wodorostów oplotła go krata, Modre iskry dzień cały krzesze wioseł… Czytaj dalej
Stacho Szafarczyk
Kiedy się ludzie z cmentarza ruszyli, on już był daleko. Przygarbił się, szyję wyciągnął przed siebie, ramiona stulił, ręce w rękawy zasadził i w wielkiej mgle zimowej puścił się do domu sam. Zimnisko było przejmujące, nieznośne. Szeroki wiatr śródpolny zrywał… Czytaj dalej
Temu tylko pług a socha…
Temu tylko pług a socha,Kto tę czarną ziemię kocha,Kto ten zagon zna do głębi,Kogo rosa ta nie ziębi,Kto rodzinnych swoich pólZna wymowę — łzy i ból! Temu tylko ostra brona,Na kurhanach wyszczerbiona,Kto ukochał lud w siermiędze,Kto zna twardej doli nędze,Kto… Czytaj dalej
Ucz się…
Ucz się, drogie dziecię moje,Nosić wcześnie twarde zbroje,Jak dawne rycerze!Nie z żelaza, nie ze stali,Te, co ludzie wykowali,Hełmy i pancerze;Ale jasną, ale dzielną,Zbroję ducha nieśmiertelną,Co się strzał nie boi…Ale taką tarczę złotą,Co się zowie wolą, cnotą,A za oręż stoi.
W głuchym lesie
W głuchym lesie Gasnące słońce złote Blaski niesie W głęboką drzew samotę… Mrące liście Raz jeszcze w żar odziewa, Mży ogniście I pieśń zachodu śpiewa. W głuchym lesie, W głębokich cisz zadumie, Głos mój rwie się, Przepada w głuchym szumie,… Czytaj dalej
W szerokim, pustym polu…
W szerokim, pustym polu, Na uroszonej ziemi, Tam dusza moja klęczy Z skrzydłami złożonemi… Dokoła martwa głusza I smętność ugorowa, A dusza moja klęczy, Żarliwe szepcąc słowa… Dokoła niebo chmurne, Skróś pustki mrok się wije, A dusza moja klęczy I… Czytaj dalej
