…»Ventus est vita mea; et non revertetur oculus meus ut videat bona«. Jer. I Budujem stos! Wznosimy stos!Ptak wieku, feniks złoty,Przedśmiertny swój już wydał głos,Przedśmiertne podniósł loty. Już wali się tych sosen las,Już walą się te dęby,Które na zgiętym grzbiecie… Czytaj dalej
W chacie duszno, w chacie nudno,Twarda ława popod ścianą…– Spojrzyj, spojrzyj, chłopcze młody,W szybę srebrem malowaną! W szybce stoi snop promieniOd miesiączka, od księżyca,A na białej smudze tańczyBosą stopą Latawica. Jasny warkocz rozpleciony,Na nim wianek z rokiciny,A we włosach, ponad… Czytaj dalej
Dziewiąta dochodzi na zegarze gminy. Przez lekką mgłę poranną przebijają ciemniejsze, lazurowe gołębie, zapowiadając cudowną i cichą pogodę. Przed kancelarią snują się, gromadki, oczekując przybycia pana radcy Storcha, którego szary filcowy kapelusz i laskę ze srebrną gałką widać przed bliską… Czytaj dalej
A paścież mi się, owieczki, W tej bujnej trawce. Niechajże ja sobie pogram Na tej ligawce. Oj, da dana! Oj, da dana! Na tej ligawce. A tam w polu porykują Dwie krówki nasze, Dziwują się graniu memu, Choć mają paszę.… Czytaj dalej
Starych arkad niskie łuki, Mroczna, duszna perspektywa… — Jak się zowie ta ulica? — — Ta? Czerwona się nazywa. I na kiju swym pochyły, Trzęsie głową zwiędłą, siwą, A w zagasłej, bladej twarzy Świeci źrenic mętne szkliwo. Płaszcz okrągły z… Czytaj dalej
…Nie pożądaj dla siebieNic na ziemi, ni w niebie,O serce…Nie bij za tem w pogoni,Co się zamknąć da w dłoni,A odjęte jest komu,Aby było w twym domu,O serce! Lecz z wszystkich skarbów i nieba i ziemi,Z całej żywota iścizny,Pożądaj ojcowizny,Którąbyś… Czytaj dalej
A kiedy gasną zorze, Nad Rodan idę stary I patrzę, patrzę, jak skroś fal W mgłach płyną ciche mary. Obłoczne ich korabie Złocistym szlakiem suną, A z żagla świeci jasny krzyż, Owiany złotą łuną. I świecą jasne zbroje, Przyłbice i… Czytaj dalej
Nic milszego, powiem szczerze, Jak widok pana Franciszka, Kiedy się do książki bierze, Aby uczyć z niej braciszka. Pan Franciszek — to nie Franio! Franio… także mi osoba! Co to musi chodzić z nianią Tam, gdzie niani się podoba! Pan… Czytaj dalej
Jaki gwar! Wrzawa głosów huk morza zagłusza, Kwieci się skrawa odzież, krew w słońcu się pali, Łodzie, sznury, pomosty, plusk wioseł i fali, Zbita ciżba głów ludzkich prze, cofa się, wzrusza. Jaki ruch! Jaki zamęt! Jaka w geście dusza! Tłum… Czytaj dalej
U Celestynów bije dzwon, Rodanu huczą wody… Ach, ileż żalu, jak wczesny skon Młodości i urody! U Celestynów kopią grób, O trumnę bije miot… W bieli i w mirtach, jakby na ślub — Prześliczna Maud. Kochania jeszcze tchnie z piersi… Czytaj dalej
