W winiarskim forcie

Ranek był świeży, wiosenny słoneczny. W winiarskim forcie, w Poznaniu, piał grubym chrypliwym głosem wielki kałakucki kogut. Piew to był głuchy, jakby ze ściśniętej gardzieli idący, zakończony charczeniem dwóch kłócących się z sobą falsetowych tonów, urwanych na jakiejś niesfornej, czkawkę… Czytaj dalej

Willa Wołkońskich

I Zamknięta… Cicha, zamknięta i biała, Sypiąca róże n sennych podwoi, Na tłach cyprysów, w marmurach swych stoi Milczy i pała. Zamknięta… razem z szelestem i echem Kroków pielgrzyma z dalekiej krainy I z upojeniem rozkoszy i winy, Z łkaniem… Czytaj dalej

Z pian na piany…

Z pian na piany, z tęcz na tęcze.Przez rozbitych wód obręcze,Przez odmęty falŁódź się ślizga, chwieje, suniePo śnieżystym, srebrnym runieW szumy, w echa, w dal. Ren odrzuca ją i chwyta;To w błękity leci wzbitaJak na skrzydłach ptak…To ją złoto-modre pyły.Jak… Czytaj dalej

Zaszumiały…

Zaszumiały, zahuczałyTe wiosenne wody,Jeszcze się ty, smutne serce,Doczekasz pogody! Jeszcze się ty zwiędły kwiecie,Otworzysz w niebiosy,Jeszcze oschną smutne oczyZ gorzkiej swojej rosy. Jeszcze oschną smutne oczy,Z długich łez gorące,Jeszcze chatę nam ozłociTo poranne słońce! Niesie wiater ponad ziemiąCiepły dech wiośniany,Jeszcze… Czytaj dalej

Świat zawojował…

Świat zawojował wielki król,I pchnął go stopą w pysze;A imię jego sławy dłońNa czole gwiazdy pisze. I świeci gwiazda wiek i dwa,Ziemia się w dziwie korzy,A imię króla rzuca blaskOd zorzy aż do zorzy. I świeci gwiazda w każdą noc,Nad… Czytaj dalej

A czy też urok jakiś

A czy też urok jaki, Czy mi tak na śnie stanie, Że mnie ktoś nocką woła: — „A wstawajże, hulanie!”> Miesięcznaż bo noc!… Ja konia duchem z łąki… Stronami ognie świecą… A za mną czarne wronki Od boru, kracząc, lecą…… Czytaj dalej

Ach, złudą jest…

Ach, złudą jest wiośniany wiew, Co rzuca ziemi kwiatów siew, Co morzu srebrzy skrzydła mew… — A prawdą jest ten śmierci dech, Co gasi radość, gasi śmiech, A prawdą te szkielety drzew… Ach, złudą jest ta krasa róż, Co wieńczy… Czytaj dalej

Bogarodzica

GŁOS Nigdym ja ciebie, ludu, nie rzuciła, Nigdym ci mego nie odjęła lica, Ja — po dawnemu — moc twoja i siła! LUD Bogarodzica!… GŁOS Rzeszom ja twoim skroś zmierzchów hetmanię, Jako w zaranie. Przed tobą idę i przy tobie… Czytaj dalej

Cisza wielka i szeroka…

Cisza wielka i szeroka, Wiosło nawet nie zapluska… Na granacie morskiej toni Drży miesięczna, srebrna łuska. Lekki powiew żagle wzdyma Nad rybaczą barką czarną; Głębią idą ważne burty I bruzdami blaski garną. W barce stoi Miran stary, Z Sarajewa lulkę… Czytaj dalej

Poranek

Minęła nocka, minął cień,Słoneczko moje, dobry dzień!Słoneczko moje kochane,W porannych zorzach rumiane. Minęła nocka, minął cień,Niech się wylega w łóżku leń,A ja raniuchno dziś wstanę,Zobaczę słonko rumiane.