HYMN VENI CREATORZ TEKSTU ŁACIŃSKIEGONAPISAŁ STANISŁAW WYSPIAŃSKIHYMNVENI CREATORNARODU ŚPIEWDUCHA ŚWIĘTEGOWEZWANIE CZYLIW SEJMOWYM KOLEW ŚWIĄTYNI ŚWIĘTYCHW KATEDRZEW GROMADZIE GMINYW ZBORZE PRACUJĄCYCHW HUFIE ŻOŁNIERZYW POLU NA ROLIW DOMIE W ZAGRODZIE RĘKODZIELNIKAWE DWORZE W PAŁACU W ZAMKUW CHAT OKOLUJAK RZEK STRUMIENIEOD PONIKÓW GÓRPO… Czytaj dalej
Gdzieś przed siódmą wieczorem,Kościół kończył nieszporom,bram teatru ledwo uchylono: DEKORACJA: Wielka scena otworem,przestrzeń wokół ogromna,jeszcze gazu i ramp nie świecono.”Kto ci ludzie pod ścianą?Cóż tu czynić im dano?Czy to rzesza biedaków bezdomna?Głowy wsparli strudzone,cóż ich twarze zmarszczone?Przecież pracę ich dzienną… Czytaj dalej
I Wielkości! komu nazwę twą przydano, ten tęgich sił odżywia w sobie moce i duszą trwa, wielokroć powołaną, świecącą w długie narodowe noce; więc, choć jej świeży grób opłakiwano, przemoże Śmierć i trumien głaz zdruzgoce; powstanie z martwych na narodu… Czytaj dalej
INNA DEKORACJA:W tym akcie maski znaczyć majątakich, co myśl swą ukrywająi nigdy jej nie stawią jasno,cudzą jest, czyli ich jest własną.Z Konrada jeno patrzą z twarzy:czy wierzy, czyli tylko marzy;z Konrada zgadnąć chcą z oblicza:pewny, czy tylko li oblicza;z Konrada… Czytaj dalej
DEKORACJA: Noc listopadowa; w chacie, w świetlicy. Izba wybielona siwo, prawie błękitna, jednym szarawym tonem półbłękitu obejmująca i sprzęty, i ludzi, którzy się przez nią przesuną. Przez drzwi otwarte z boku, ku sieni, słychać huczne weselisko, buczące basy, piskanie skrzypiec,… Czytaj dalej
W KATEDRZE NA WAWELU (Za podniesieniem zasłony do aktu trzeciego z głębi sceny słychać rozmowę dwóch osób, znajdujących się w grupie gromady, przy której stoi Geniusz). GŁOS 1 A cóż Konrad? GŁOS 2 Mam najzupełniej to wrażenie, jak gdyby wśród… Czytaj dalej
(Świeczniki pogaszone; na stole mała lampka kuchenna). Scena I GOSPODYNI, ISIA GOSPODYNI Trza rozbirać dzieci spać, już północno godzina. ISIA Mnie się nie chce spać, pokil bedom grać, a tamte dziecka śpiom, niech se lezom, tak jak som. GOSPODYNI Chodź… Czytaj dalej
Scena I GOSPODARZ (Chodzi tam i sam; zatrzaskując zamyka to jedne, to drugie drzwi, które ktoś od zewnątrz otworzy; wreszcie znużony położył się na zestawionych krzesłach, drzemiący. Pokój jest ciemny). (Wszystko już odtąd mówione półgłosem). Scena II GOSPODARZ, POETA, NOS,… Czytaj dalej
SCENA PIERWSZA Korytarz w Szkole Podchorążych, przez cala sceny szerz szeroki, do pół drugiego planu w głąb: Z lewej księżyca zieleń wpada przez oknu ścianę szklaną; pośrodku brama, nad tą, bramą chorągwi czworo w pęk złożono; giwery w rzędów dwa… Czytaj dalej
SCENA DRUGA SALON W BELWEDERZE (Dwoje drzwi z prawej. Dwoje drzwi z lewej.W głębi potrójne okno, aż do posadzki.Za oknami ogród-park Łazienkowski.W oddaleniu nad stawem posąg konny biały). JOANNA(wchodząc) Patrzajcie, łuna pożaru! W. KSIĄŻĘ(wchodząc) Gdzie pożar? KURUTA(wchodząc) Miasto się pali.… Czytaj dalej
