Cechy charakterystyczne strunowców na oraz bezczaszkowców

 

 

Ich główną cechą jest występowanie struny grzbietowej, czyli chordy, która jest elastycznym pręcikiem przebiegającym wzdłuż ciała, powstaje z mezodermy, głównie występuje w rozwoju zarodkowym.

Występowanie cewkowatego układu nerwowego, powstającego z ektodermy, a u większych strunowców przekształca się w mózg i rdzeń kręgowy.

Występowanie łuków i szczelin skrzelowych, w rozwoju poza-zarodkowym przekształcają się w kosteczki skrzelowe.

Jest tchawica i krtań

Układ krwionośny zamknięty występuje po stronie brzusznej, wyst. serce, wyjątek to bezczaszkowce.

Obecność ogona, jako przedłużenia kręgosłupa i rdzenia kręgowego, wyjątkiem są małpy człekokształtne.

Typ – STRUNOWCE

Podtypy:

osłonice

bezczaszkowce

kręgowce

GROMADY:

kręgouste

ryby

płazy

gady

ssaki

Lancetnik jako przedstawiciel bezczaszkowców

żyje na dnie piaszczystych mórz, ma około 6 cm długości, dwubocznie spłaszczony, posiada fałdy, grzbietowy, ogonowy i dwa brzuszne. Powłoka ciała jest przeźroczysta i widać metamerycznie ułożone mięśnie – miomery przedzielone przegrodami (miosepty). Wzdłuż ciała przebiega struna grzbietowa, czyli elastyczny pręcik, nad nią znajduje się cewka nerwowa. Ukł. krwionośny jest zamknięty , brak serca, jego funkcje pełnią tętnice skrzelowe. Po raz pierwszy występuje tutaj układ wrotny, czyli wątrobowy, układ wydalniczy to nefridia, znajdujące się w pobliżu gardzieli i posiadające liczne wypustki – solenocyty, przypominające kom. płomykowe u np. robaków płaskich. Lancetnik jest rozdzielnopłciowy, gdy gonady pękają i kom. rozrodcze dostają się do wody tam następuje zapłodnienie i rozwój prosty. Ukł. pokarmowo-oddechowy, przez otwór gębowy czułki napędzają wodę i pokarm do gardzieli, czyli kosza skrzelowego, pokarm wpada na endostyl i przechodzi do jelita, a woda wypływa na zewnątrz przez otwory skrzelowe, z tym że po oddaniu tlenu zabiera dwutlenek węgla.

BEZCZASZKOWCE to zwierzęta pośrednie pomiędzy bezkręgowcami, a strunowcami!

Osłonice to strunowce o bardzo uproszczonej budowie, u form dorosłych występują szczeliny skrzelowe, ni występuje zaś struna grzbietowa i cewka nerwowa. Osłonice żyją w morzach, w planktonie jako wolno żyjąca larwa oraz jako organizmy osiadłe. Posiadają jednowarstwowy nabłonek wytwarzający osłonkę z wielocukrów. Są rozdzielnopłciowe lub obojnacze, rozmnażają się przez pączkowanie.