Strunowce stanowią bardzo różnorodny typ świata zwierzęcego. Zamieszkują wszystkie środowiska i wszystkie strefy klimatyczne. Pomimo tak dużego zróżnicowania, strunowce wykazują kilka cech wspólnych.
– Przynależność do zwierząt wtóroustych
Podział zwierząt na pierwo i wtórouste opiera się na losach pragęby, czyli blastoporu w okresie zarodkowym. Jeżeli w studium gastruli pragęba przekształciła się w otwór gębowy, a odbyt powstaje na przeciwległym krańcu, mówimy o zwierzętach pierwoustych. Należą do nich bezkręgowce, z wyjątkiem szkarłupni, a więc płazińce, obleńce, pierścienice, stawonogi i mięczaki. Zwierzęta u których pragęba zarasta, a w pobliżu pragęby tworzy się odbyt, a na przeciwległym krańcu gastruli powstaje otwór gębowy, należą do zwierząt wtóroustych. Zaliczamy do nich szkarłupnie i wszystkie strunowce.
– Obecność struny grzbietowej
Struna grzbietowa powstaje z komórek grzbietowych prajelita. Są to duże, silnie zwakualizowane, ściśle przylegające komórki, które tworzą elastyczny pręcik spełniający rolę szkieletu. Struna grzbietowa występuje w rozwoju zarodkowym u wszystkich strunowców, ale przez całe życie występuje tylko u strunowców niższych, np lancetnik. U kręgowców powstaje szkielet chrzęstny i kostny pochodzenia mezodermalnego.
– Obecność cewki moczowej
Cewka nerwowa powstaje z ektodermy. Przebiega wzdłuż ciała i położona jest ponad szkieletem osiowym. W takiej postaci układ nerwowy występuje przez całe życie tylko u niższych strunowców. Natomiast u strunowców wyższych z przedniego odcinka cewki powstaje mózg, dalszy odcinek przekształca się w rdzeń kręgowy.
– Obecność szpar skrzelowych
Szpary skrzelowe są to pionowe lub ukośne szczeliny , które łączą jamę gardzieli z zewnętrzną powierzchnią ciała. Drożne szczeliny skrzelowe funkcjonują tylko u bezczaszkowców oraz ryb. Kieszenie skrzelowe powstają jednak u zarodków wszystkich strunowców, a potem zanikają, ale nie giną bez śladu. Pierwsza szpara skrzelowa przekształca się w jamę ucha środkowego. Z nabłonka szpar skrzelowych powstają niektóre gruczoły dokrewne (np. grasica, przytarczyca)
– Wszystkie strunowce mają dwuboczną symetrię ciała
– Posiadają wtórną jamę ciała, czyli celomę
