kolumny i łuki triumfalne, pokryte rzeźbionymi scenami uwieczniającymi zwycięstwa Rzymian (łuk triumfalny to typ pomnika w formie wolno stojącej arkadowej bramy; łuki wznoszono dla uczczenia zwycięskiego wodza po jego uroczystym wjeździe do miasta),
– sklepienia i kopuły (wprowadzone przez nich po raz pierwszy); najlepszym przykładem kopuły rzymskiej jest Panteon (świątynia wszystkich bogów),
– podziemne krypty (do dziś zachowane i budzące podziw). Specjalne miejsce w architekturze rzymskiej zajmują amfiteatry
przeznaczone do oglądania walk gladiatorów. Najpopularniejszy z nich to Koloseum, czteropiętrowy amfiteatr w Rzymie (największy amfiteatr starożytności, ma w obwodzie 524 metry, a wysokość 48,5 metra; może jednocześnie pomieścić około 80 tysięcy widzów).
Ciekawe rozwiązania architektoniczne mają również rzymskie łaźnie (termy), mosty i akwedukty.
Fragmenty świetnie rozwijającego się malarstwa Rzymian doskonale zachowały się na ścianach domów i budynków użyteczności publicznej w Pompejach w pobliżu Neapolu (miasto zostało pogrzebane pod lawą i popiołami wulkanicznymi w 79 r. n.e., na skutek wybuchu Wezuwiusza). Na wielu z nich widnieją sceny z życia codziennego.
Podziwiając sztukę starożytną, nie zapominamy, że często wiązała się ona z krzywdą, nawet z utratą życia ludzi, którzy pracowali przy egipskich piramidach czy greckich posągach.
