Alek (Aleksy Dawidowski) urodzony 3 listopada 1920 roku.
Alek był wysoki i szczupły, miał niebieskie oczy i płową czuprynę. Ciągle był uśmiechnięty, bardzo szybko mówił, wymachując przy tym rękoma. Przy nawet małej okazji wpadał w zachwyt.
Należał do zespołu Buków. Był najlepszym narciarzem z całego zespołu, lubił zjeżdżać z wysokich gór i nieuczęszczanych szlaków.
Chłopak miał wspaniały dom rodzinny. Jego ojciec czynnie brał udział w życiu społecznym, był kierownikiem fabryki, został zastrzelony w czerwcu 1940 roku w nocy przez Niemców. Matka była kobietą życzliwą i mądrą. W domu panowała miła atmosfera, tam Aleksy nauczył się patriotyzmu.
W Alku bardzo wcześnie zaczęło się objawiać zacięcie przywódcze, miał coś w sobie, co przyciągało do niego kolegów. Alek nie był wybitnym uczniem, tylko przeciętnym.
Aleksy wraz z kolegami wstąpił do Małego Sabotażu. Młodzieniec brał udział w wielu akcjach. Jedną z najważniejszych akcji była akcja pod Arsenałem, jednak ta akcja była ostatnią, ponieważ w czasie odbicia swego kolegi Rudego, Alek został ciężko ranny w brzuch. Chłopak mimo swego ciężkiego stanu był cały czas wesoły i bardzo żywy. Zmarł 30 marca 1943 roku. Został odznaczony krzyżem Virtuti Militari.
