Antygona jest tytułową bohaterką tragedii Sofoklesa. Jest ona siostrą Ismeny i zmarłego Polinejkesa i Eteoklesa , córką Edypa i Jokasty oraz narzeczoną Hajmona.
Dla Antygony najważniejszymi wartościami była rodzina i prawa boskie. Przeciwstawienie się Kreonowi świadczy o jej wielkiej miłości do brata, wrażliwości i wielkim sercu. Gardzi jednak słabością Ismeny, która bała pochować się Polinejkesa. Dla Antygony nie ma znaczenia, że Polinejkes był zdrajcą ojczyzny, kieruje się ona jedynie siostrzana miłością, wobec której Polinejkes i Etokles są równi.
Antygona kieruje się cały czas uczuciami. Nie liczą się dla niej prawa ziemskie, postępuje ona zgodnie z wolą boską, co świadczy o jej religijności. Jest ona niewątpliwie śmiała i odważna, ponieważ jako jedyna nie boi się sprzeciwić królowi co dowodzi także jej nieposłuszeństwa i przekory.
Antygona nie bała się śmierci, ponieważ wiedziała, że postępuje słusznie i zgodnie z sumieniem. W obliczu śmierci tak silna Antygona miewa chwilę słabości i zdaje sobie sprawę co straciła. Lamentuje ona nad sobą i swoim postępowaniem, lecz do końca jest pewna słuszności swoich czynów. W przypływie siły popełnia samobójstwo.
Sądzę , że Antygona była prawą i szlachetną osobą. Cenie ją za przywiązanie do rodziny, za poczucie pewnych wartości. Podziwiam jej odwagę, upór i siłę z jaką mogła przeciwstawić się sile wyższej. Mimo, że miała chwile słabości uważam, że jest godna naśladowania.
