Bernard Zygier jest jednym z głównych bohaterów ,,Syzyfowych prac” napisanych przez Stefana Żeromskiego. Akcja toczy się w latach siedemdziesiątych XIX wieku tuż po upadku powstania styczniowego. W tym czsie na terenie Polski szerzy sie rusyfikacja, a młody patriota Zygier tak bardzo spzreciwia się temu, że zostaje wyrzucony ze szkoły w Warszawie i przyjeżdża do gimnazjum klerykowskiego, gdzie zostaje przydzielony do siódmej klasy.
Nasz bohater miał osiemnaście, dziewiętnaście lat. Był średniego wzrostu, krepy i ,,ospowaty”. ,,Rysy twarzy miał wyraziste, nos duży, oczy barwy nieokreslonej jak woda. Oczy te patrzyły spokojnie, ale ze szczególna uwagą (…). Na twarzy jego malował się stale pewien wyraz, który można by chyba ochrzcić imieniem- uprzejmej drwiny”.
Siegier nigdy nie okazywał swojej złości lub strachu. Był bardzo dobrym uczniem, miał własne poglądy, ktorym był wierny. Od początku wiedział, że jest i bedzie Polakiem. Nie chciał ulec rusyfikacji, czytał bardzo dużo zakazanychksiażek polskich m.in. autorstwa Adama Mickiewicza, którego dokładny życiorys znał na pamięć. Ważnym incydentem w gimnazjum była jedna z lekcji jezyka polskiego, kiedy to nowy uczeń zaczął recytowac ,,Redutę Ordona”. Tym utworem chciał walczyć o Polskę i przekonał uczniów, a w szczególności Marcina Borowicza, że są Polakami i zawsze nimi będą. Wypowiedzianymi słowami ,,nieraz widziałem garstkę naszych, walczących z Moskali nawałem” przedstawił wprost przewagę Rosjan nad Polakami. Na tej lekcji wykazał swoją odwagę i patriotyzm. Był takze bardzo stanowczy, kiedy to swoje nazwisko wypowiadał i zapisywał w języku ojczystym, a nie rosyjskim tak jak jego ojciec i dziadek.
Uważam, że Bernard jest bardzo interesującą osobą w tej lekturze. Pokazuje on, jak być Polakiem i nie ulegać rusyfikacji. Był szczególnie opanowanym i odważnym patriotą. Nie bał sie wygłaszac własnych opinii majacych bronić Ojczyznę. Jego postawa jest godna uwagi, ponieważ rzadko zdarzało sie w tamtych czasach, żeby ktoś był w stanie tyle poswięcić dla swojego kraju.
