Danusia jest bohaterką powieści Henryka Sienkiewicza pt. „Krzyżacy”. Danusia była córką Juranda ze Spychowa. Jej matka została zabita przez Krzyżaków. Danusia miała 12 lat. Opiekowała się nią księżna Anna Danuta, na której dworze dziewczynka przebywała.
Danusia była bardzo drobnej budowy. Była bardzo ładną i delikatną dziewczynką. Jej długie włosy były koloru blond, a oczy były niebieskie.
Danusia była bardzo wrażliwą dziewczynką. Bardzo tęskniła za matką, lubiła też rozmyślać. Dziewczynka darzyła miłością ojca i Zbyszka z Bogdańca oraz Annę Danutę, która była dla niej jak matka.
Była bardzo wstydliwym dzieckiem, często jej nieśmiałość prowadziła do tego, że Danusia chowała się za suknię Anny Danuty. Dziewczynka była bardzo cichutka, często smutna. Jej wrażliwość odzwierciedlała się w zainteresowaniach dziewczynki. Danusia grała na lutni.
Była bardzo opiekuńcza. Gdy Zbyszko został ranny, troskliwie się nim opiekowała. Uratowała go też przed śmiercią. Danusię cechowała uczciwość i prawdomówność. Jedyną wadą dziewczynki była jej uległość, gdyż nie potrafiła przeciwstawić się Krzyżakom, którzy ją porwali i nie próbowała od nich uciec.
