Don Kichote był szlachcicem, który kochał czytać książki. Przez to bardzo często zapominał o otaczającym go świecie i przenosił się w krainę fantazji. Ta pasja doprowadziła Don Kichota do szaleństwa i nielogicznego działania.
Sanczo Pansa był wieśniakiem który, by móc być giermkiem Don Kichota, zostawił rodzinę. Podziwiał go, a nawet uważał za swój autorytet, ponieważ Don Kichot był odważny, dzielny i waleczny. Miał wszystkie cechy dobrego rycerza i zamierzał zostać najlepszym z nich. Był hojny, chciał podzielić się ze sługą swoim dobytkiem, a później nadać mu tytuł hrabiego.
Sanczo Pansa był osobą mało rozumną, naiwną i wierzył we wszystko, co powiedział jego pan. Jednak, gdy Don Kichot chciał walczyć z wiatrakami, jego giermek ‚odzyskał’ rozum i próbował go uchronić przed tą bitwą. Starał się nie ulec szaleństwu błędnego rycerza. Don Kichot coraz częściej walczył z różnymi przedmiotami, nie zwracając uwagi na ostrzeżenia Sanczo.
Zarówno postacie: Don Kichota i Sanczo Pansy miały taki sam cel ? zostać najlepszym rycerzem. Jednak Sanczo dążył do celu w granicach rozsądku. Natomiast działania Don Kichota były pozbawione logiki. To sprawiło, że jego zachowanie było bezsensowne i niemądre.
