Gereb
To najbardziej skomplikowana, niejednoznaczna postać całej powieści. Był chłopcem bardzo ambitnym, chciał przewodzić innym, ale wiedział, że może wygrać z Boką. Zdecydował się na zdradę, przejście do czerwonoskórych. Upokorzony, odrzucony, pomimo przyznania mu stopnia oficerskiego, przez Feriego Acza postanowił naprawić swe błędy. Dostał od Boki taką szansę. Odkupił winy, wykazał się dzielnością na placu boju. On jeden pośród ważniejszych bohaterów miał skłonność do walki nieuczciwej-chciał na przykład przekupić dozorcę Placu, jego pieniądze i cygara miały zadecydować w wyniku starcia.
Gereb przeżył pewnego rodzaju wstrząs, przełom, uświadomił sobie, że dotychczas postepował bardzo źle. Zmienił się radykalnie, jakby przypomniał sobie, iż wzorem dla niego był własny ojciec, człowiek uczciwy i prawy. W końcowych fragmentach powieści Gereb jest już zupełnie innym chłopcem-znowu uczciwym, odważnym, zasługującym na szacunek kolegów.
