Jednym z bohaterów „Pana Tadeusza” A. Mickiewicza jest Jacek Soplica. Szlachcic ten przeżył w swoim życiu przełom moralny, a jego historię możemy podzielić na dwa etapy.
Pierwszy z nich, to okres młodości. Soplica wówczas to młody, przystojny szlachcic. Zwinny i energiczny młodzieniec nosi długie wąsy, przez co był nazywany Wąsalem. Ma wielkie powodzenie u kobiet. Szanowany wśród szlachty, szybko zdobywa popularność i podbija serca szlachcianek. Szybki i dobrze władający bronią młodzian bierze udział w polowaniach. Kiedy Soplica zakochuje się w Ewie, nie prosi o jej rękę Stolnika. Jego pycha i duma nie pozwalają mu na to. Uważa, że Horeszko sam powinien zaproponować mu małżeństwo z córką. Bezmyślny szlachcic- odsunięty od łask magnata- postanawia ożenić się z inną kobietą. Nie przewiduje skutków, jakie poniesie za sobą ta nieprzemyślana decyzja. Jednak to nie pozwoliło mu zapomnieć o ukochanej. Zły, opryskliwy, prawie szalony nie myśli o niczym innym, tylko o zemście na Stolniku. Skutkiem swojej słabej woli popada w pijaństwo. Z popularnego szlachcica zamienia się w człowieka, z którego śmieją się nawet dzieci. Po zabójstwie Stolnika, Jacek zostaje okrzyknięty zdrajcą narodowym i otoczony powszechną pogardą, z przegranym życiem osobistym i bez majątku. Dopiero wtedy, zdaje sobie sprawę z nieszczęść, jakie spowodował. I to jest moment przełomowy w życiu i usposobieniu Jacka.Bohater wyjeżdża za granicę. W klasztorze odbywa pokutę oraz służbę żołnierską na polach bitew, gdzie zostaje emisariuszem. Jacek Soplica stał się księdzem i przyjął imię Robak, wtedy to zaczął być zupełnie innym czlowiekiem. Wiele kosztowało go to, aby stać się postacią o 180′ inną, niż dotychczas, lecz niezwykły hart ducha pozwolił mu podźwignąć się z upadku. Kiedyś dumny Jacek Soplica stał się pokornym Księdzem Robakiem. W czasie bitwy z Rosjanami osłonił własnym ciałem Hrabiego, krewnego Horeszki i uratował Gerwazego. Przypłacił za to wlasnym życiem. Swoimi wielkimi czynami, oraz bardzo skromnym i świętym życiem Soplica zgładził swoje winy. Odzyskał szacunek szlachty, która dowiedziała się o jego zasługach, dopiero po jego śmierci. Za swe bohaterskie czyny, został odznaczony przez Cesarza krzyżem Legii Honorowej.
Myślę, że ta postać jest bardzo prawdziwa przez to, że nie jest idealna. Na początku Soplica to wcale nie wzór cnót, potem przeżywa całkowity upadek. Okazuje się jednak, ze każdy może się zmienić, liczy się tylko chęć i wytrwałość. Bohater epopei Adama Mickiewicza jest tego przykładem. Uważam postać Jacka za godną podziwu, gdyż znalazł w sobie siłę, by odkupić winy.
***
Mam nadzieję, że praca się przyda. rozprawka na 4- taką ocenędostałam:)
