Adam Mickiewicz w swoim wielkim dziele- epopeji narodowej ?Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie ?? ukazał nam ciekawą i interesującą postać, wielką indywidualność Jacka Soplicy. Był to bohater niezwykle dynamicznego, gorącego temperamentu, początkowo hulaka i paliwoda, który dla wielkiej miłośći zdolny był nawet do zabójstwa Stolnika.
Jacek Soplica- ksiądz Robak to bohater dynamiczny, a zarazem tragiczny, który ulega zasadniczej przemianie wewnętrznej pod wpływem dokonanego przez niego morderstwa. Był wdowcem i miał syna Tadeusza, którego musiał sam wychowywać. Jego największą miłością była Ewa- córka magnata Horeszki, z którą koniecznie chciał się ożenić. Lecz otrzymał ?czarną polewkę? od Horeszki. Po tym incydencie Jacek Soplica zabił Stolnika. Jego nadzieje na jakiekolwiek kontakty z Ewą, zostały pogrzebane wraz z zabiciem przez niego ojca dziewczyny. Jacek został uznany za zdrajcę narodu i sprzymierzeńca Moskali. Wyjechał z kraju i wstąpił do armii napoleońskiej, by walczyć w obronie kraju. Wiele lat później wrócił do rodzinnego Soplicowa, jako Bernardyn- ksiądz Robak. Jacek Soplica już jako ksiądz robak przygotowywał wiele powstań na Litwie, czasem udając się do podstępu, jakim była ?tabaka?. Po śmierci Jacek Soplica- ksiądz Robak został okrzyknięty bohaterem narodowym.
Jacek Soplica był młodym i urodziwym mężczyzną i budził podziw u płci pięknej. Jego zadbane wąsy ?od ucha do ucha? dodawały męskości jego wyglądowi. Jego codziennym ubiorem był kontusz szlachecki, wysokie buty i szabla przywieszona u boku na pasie.
Jacek był bardzo popularny na Litwie. W młodości był lubiany i poważany przez szlachtę i ziemiaństwo. Prowadził awanturniczy tryb życia. Jego porywczy, kłótliwy i gwałtowny charakter, uwidaczniał się podczas szlacheckich, pijackich biesiad, które kończyły się użyciem przez Jacka szabli. Według szlachty Jacek robił to wszystko na pokaz. Oprócz tych złych cech charakteru Jacek posiadał też pozytywne, płynące z głębi serca. Przeciwstawieniem złego postępowania była szczera i niewinna miłość do Ewy. Odtrącony przez ojca Ewy, krewki i dumny Jacek, został nazwany zabójcą i zdrajcą narodu, z czym nie mógł sobie poradzić. Ten tragiczny i hańbiący czyn, spowodował upadek moralny i nędzę Jacka. Po dokonanej zbrodni Jacek przeobraził się w całkiem innego człowieka, nie tylko psychicznie, ale i fizycznie. Zgolił wąsy, na ciele miał liczne ślady ran, a szlachecki strój zamienił na bernardyński habit. Z dumnego zawadiaki zamienił się w cichego i pokornego zakonnika. Stał się emisariuszem, konspiratorem bez prywatnego życia. Jego jedynym celem było dobro ojczyzny. Pragnął również naprawić krzywdy wyrządzone najbliższym. Stał się troskliwym opiekunem Zosi, uratował życieHrabiemu i Gerwazemu, ale przede wszystkim anonimowo czuwał nad wychowaniem syna Tadeusza.
Moim zdaniem ksiądz Robak to postać pozytywna, budząca współczucie. Analizując całe życie Jacka Soplicy, ukazuje się obraz człowieka niezwykle ciekawego. Można powiedzieć, że wręcz normalnego, który popełnia w swoim życiu dużo błędów, ale mimo wszystko potrafi je naprawić. Nikt z nas nie jest idealny. Każdy z nas popełnia jakieś błędy, ale największą umiejętnością jest zrozumienie i naprawienie ich. Jackowi- księdzu Robakowi udało się to.