Kallina była córką pochodzącą z narodu ligów. Mieszkała w Rzymie u Aulusa i Pomponii, którzy taktowali ją jak własną córkę.
Była niezwykle piękna, delikatna i subtelna. Jej różowa twarz, świeże usta i lazurowe oczy czyniły ją jeszcze piękniejszą. Jej sylwetka była wdzięczna, giętka i smukła. Ligia porównywana była do wiosny. Promieniowała od niej radość i pogoda ducha. Każdy, kto ją ujrzał zachwycał się jej urodą. W niej zakochał się również Winicjusz. Była całkiem inna od rzymianek, miała w sobie niezwykłą piękność i cudowną duszę.
Ligia miała bardzo spokojną i opanowaną naturę, nigdy się nie unosiła. Była chrześcijanką, ceniła zupełnie inne wartości niż Winicjusz, Petroniusz, czy pozostali mieszkańcy dworu. Nie znała podziału na niewolników i panów, dla niej wszyscy ludzie byli równi. Była szlachetna, a także uczciwa. Miłowała bliźniego, potrafiła wybaczyć, jak i kochać. Pokochała Marka Winicjusza, który dla niej bardzo się poświęcił. Ich miłość przetrwała wiele, m.in. długi i okrutny pobyt Ligii w rzymskim więzieniu. Chorowała i była wycieńczona, lecz nie znikł jednak jej urok, pokój duszy oraz blask twarzy. Wiara w Boga pozwoliła jej przeżyć. Od śmierci uratował ją Ursus, lud Rzymu wybaczył i podarował jej życie, które wiodła z Winicjuszem i swoimi dziećmi.
Uważam, że Ligia była przepiękną kobietą. Była delikatna, kochała bliźnich, szanowała innych ludzi. Była osobą bardzo wartościowąi szlachetną. Kochała Boga i wyznawała naukę, wierna swej religii i mężowi do końca życia. Nigdy nie zawiodła, ani Boga, ani Marka.
