Achilles i Hektor byli najdzielniejszymi wojownikami dwóch rywalizujących ze sobą obozów: Grecji i Troi. Początkowo mogliby wydawać się podobni, ale jednak Ci herosi różnili się od siebie znacząco i mieli odmienne motywy postępowania.
Achilles to syn Peleusa i Tetydy. Do dziś uważany jest za najwaleczniejszego z Greków. Jako niemowlę matka obmyła go w Styksie, przez co był prawie nieśmiertelny. Jego słaby punkt to pięta, za którą małego Achillesa trzymała Tetyda podczas kąpieli w świętej rzece. Heros zginął ugodzony strzałą Parysa w stopę. Hektor zaś był potomkiem króla Troi – Priama, oraz jego małżonki Hakebe. Miał siostrę Kasandrę i dwóch braci: Parysa i Troilusa. Do dzisiejszego dnia uchodzi za Antyczny ideał rycerza. Zginął z ręki Achilla w pojedynku.
Syn Peleusa był przystojnym i wysportowanym mężczyzną. Miał delikatne rysy twarzy, dzięki czemu matka mogła go przebrać za dziewczynę, aby potomek nie wyruszał na wojnę wraz z Grekami. Książę Trojański również był silnym młodzieńcem. Wspaniale władał mieczem i uwielbiał walczyć za Ojczyznę.
Achilles jest przedstawiany jako mężny wojownik. Jednak mimo wielkiej odwagi miał również negatywne cechy. W pojedynku z Hektorem kieruje się tylko rządzą zemsty. Chciał zabić przeciwnika i zbezcześcić jego ciało tylko po to, aby wojownik Troi nie mógł trafić do krainy umarłych. Jednak mimo to wydał ciało Priamowi aby mogły odbyć się obrzędy pogrzebowe. Hektor podobnie do greckiego herosa budził strach wśród ludzi. Był bardzo odważnym wojownikiem, nie bał się pojedynku z Achillesem. Ze wzorową postawą walczył z Achajami. Bardzo kochał swoją rodzinę. Gdy wiedział, że może zginać w walce pożegnał się z żoną i synem i poszedł w bój ryzykując własne życie.
Moim zdaniem Achilles i Hektor byli najwspanialszymi wojownikami na tle wielu lat i wojen. To właśnie dzięki nim „Iliada” Homera jest tak chętnie czytanym i omawianym eposem rycerskim.
Charakterystyka została napisana na podstawie fragmentów „Iliady”, głównie Pojedynku Achillesa z Hektorem.